Imię: Chaim Nazwisko: Hasenfuss

Wychowywał się w Warszawie. Ukończył pod okupacją niemiecką gimnazjum R. Kowalskiego. Ukończył kilka fakultetów (m. in. socjologię). Pracował jako księgowy, buchalter. W czasie II wojny światowej pracował jako pośrednik i czasem udało mu się coś zarobić. Nie nadawał się do pracy fizycznej i podczas przymusowych robót w Sejmie rozmawiając z Polakiem – kierownikiem robót (który sam ukończył uniwersytet) pokazał mu cztery dyplomy ukończenia uniwersytetu, dzięki czemu otrzymał lżejszą robotę. W listopadzie 1939 roku Niemcy przeprowadzili rewizję w Zakładzie Socjologii Uniwersytetu, o czym docent Ossowski poinformował Chaima Hasenfussa przez kolegę Swiszewskiego. Niemcy wyjęli z biurka profesora Bystronia pracę Chaima Hasenfussa pt. „Kwestia językowa u Żydów polskich”, która miała być wydrukowana w „Przeglądzie Socjologicznym” i zabrali ją ze sobą. Wskazówką do życia były dla autora słowa czeskiego pisarza Karela Harlicka: „Żyć jest dużo trudniej niż umrzeć”. Trzy najgorsze dni bombardowania Warszawy 25 -27 września 1939 roku spędził w piwnicy u krawca na ul. Nowogrodzkiej 25. Od 1916 roku mieszkał przy ulicy Nowogrodzkiej 33. Kiedy powstało getto warszawskie był zmuszony zamienić to mieszkanie na mieszkanie polskiego komisarza policji przy ul. Siennej 41, zostawiając komisarzowi szafę z 400 książkami. Część zapisków do pamiętnika pisał przy huku pocisków artylerii niemieckiej z przedmieść celującej prosto do jego domu od 1 września 1939 roku.