Podczas rejestracji Żydów do obozów pracy wido...

Podczas rejestracji Żydów do obozów pracy widoczny był handel „bliższymi miejscami w kolejce”. Biedni chłopcy albo starcy przychodzili wcześniej, aby stanąć w kolejce, a potem odstąpić swoje miejsce za 50 gr, 1 zł, albo nawet 2 zł zależnie od klienta. Jednocześnie nieźle zarabiali handlarze, obnoszący pieczywo, obwarzanki, cukierki, papierosy i gorącą kawę. Podobnie żydowska służba porządkowa, pracująca bez pensji, za parę złotych przepuszczała ludzi bez kolejki. Zapewne zarobili też na tym fotografowie i rządcy domów, ponieważ trzeba było mieć po 2 stemplowane fotografie.

Autor zebrał wszystkie swoje zapiski z dwóch lat od 1939 do 1941roku w postaci dziennika prowadzonego po polsku i po angielsku „Diary” oraz krótkich artykułów. Dziennik to zapiski dotyczące oblężenia Warszawy, początków okupacji (m. in. o pracach przymusowych) oraz życia w getcie warszawskim. Diary to skrócona wersja dziennika w języku angielskim.
W pamiętniku znajdują się refleksje na temat: genezy upadku Polski – krytyka polityki przedwojennego państwa polskiego, świadka naocznego – streszczenie wypowiedzi Heinricha Heinego dotyczących Żydów i Polaków, przypomnienie prześladowań Żydów w różnych epokach, wypisy z pamiętników Ludendorffa, dotyczące Polski, refleksje o dyktaturze i dyktatorach, sytuacja demograficzna Francji w oświetleniu książki Jeana Giraudoux Pleins pouvoirs.

Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 35-40 (fragment)