Przybysz ze schronu na Miłej opowiadał, że jed...

Przybysz ze schronu na Miłej opowiadał, że jedna z dziewcząt rzuciła się z okna z całą wiązką granatów w tłum Niemców. W getcie dzieją się dantejskie sceny. Niemcy nie poprzestali na rewizjach, ale z pedantyczną regularnością palą dom za domem, blok za blokiem, nie odchodząc, póki dom nie wypali się doszczętnie. Menes zrozumiał, że w ten sposób zginęli wszyscy, którzy przebywali w górnych schronach. Przybysz z Miłej opowiadał też, że gdy ludzie zbliżali się do okien, byli rozstrzeliwali przez Niemców jak kaczki. Najczęściej jednak skakali przez okna, by ponieść śmierć natychmiastową. Opór organizacji bojowej był zajadły, lecz bezskuteczny – każdy pogodził się z tym, że zginie.

Łazarz Menes
1910-1979

Wspomnienia

Przebieg wysiedlenia z getta warszawskiego do obozu zagłady w 1942 roku. System kart pracy, które miały gwarantować przeżycie, ale nie były honorowane. Próby ukrywania się w schronach. Akcje wysiedleńcze w styczniu i kwietniu 1943 roku. Przeżycia mieszkańców schronów po wybuchu powstania.

Autor ukrywał się w schronach do sierpnia 1943 r., następnie przedostał się na tzw. aryjską stronę, gdzie korzystał z pomocy żony-katoliczki. Po wojnie został adwokatem w Warszawie.

Maszynopis, s. 1-19, format: 290 x 210 mm, jęz. polski

Pamiętnik autoryzowany 18 kwietnia 1964 roku.

<b>Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego</b>
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
tel. (48) (22) 827 92 21, fax: (48)(22) 827 83 72
<a href=\"mailto:secretary@jewishinstitute.org.pl\">secretary@jewishinstitute.org.pl</a>
<a href=\"http://www.jewishinstitute.org.pl\">www.jewishinstitute.org.pl</a>