Ukrywałem się w Warszawie. Styczeń 1943 - styczeń 1945

  • Stefan
  • Chaskielewicz
  • Kraków
  • 1988
  • wspomnienia osobiste
  • tak
  • nie
  • polski

  • matura w Gimnazujm Zgromadzenia Kupców w Warszawie, studia wyższe w Belgii, kurs techiki fotografii graficznej w Wiedniu, od końca 36 roku pracuje w przedstawicielstwie na Polskę i Gdańsk belgijskich zakładów przemysłu fotochemicznego, szefem tego przedstawicielstwa jest jego ojciec, mieszka z rodzicami. 6 września 39 wyszedł z Warszawy na wschód, po dwutygodiowej wędrówce dostał się do niewoli niemieckiej, przebywał w kilku obozach jenieckich, uciekł i w końcu października dotarł do Warszawy. Dom w którym mieszkał był częściowo zniszczony, przenieśli się z rodzicami na Zielną 5 do domu brata. Przez parę miesięcy zajmował się likwidacją przedsiębiorstwa, w którym pracował przed wojną. Z ramienia belgijskiej firmy przyjechał do Warszawy dyrektor Leonar, zaprzyjaźnony z ojcem. Załatwił nam zaświadczenie, że mieszkanie nasze jest pod opieką Gestapo- Wydziału IV zajmującego się sprawami Żydów. Jednak po wyjeździe Leonara przyszli żołnierze niemieccy i podarli ten glejt. Jesienią 40 Chaskielewicze przenoszą się do getta na ul.Wielką 11, do domu gdzie mieszkali przed wojną. S.pracował 2-3 miesiące w ŻETOS, potem kolejno w Patronacie nad Obozowiczami, w różnych wydziałach Zakładu Zaopatrywania a przede wszystkim, od 42 do stycznia 43 ,w Wydziale Mąki i Chleba jako kierownik. Ta funkcja pomogła mu uratować rodzców. Od X 42 do końca I 43 mieszka z rodzicami na Franciskańskiej.W końcu stycznia 43 przechodzi na str. aryjską.Ukrywa sie w kilku mieszkaniach. Po kapitulacji powstania warszawskiego pozostaje w Warszawie, ukrywa się w piwnicy pod gruzami z kilkoma osobami aż do wyzwolenia 17 stycznia 45.