Gdy Grosmanowie zdecydowali, że nie pójdą do g...

Gdy Grosmanowie zdecydowali, że nie pójdą do getta, wróciła do nich ze wsi przedwojenna gosposia Zofia Walas, zostając na czas okupacji ich opiekunem i przyjacielem. Na jej nazwisko zostało wynajęte mieszkanie pod Warszawą. Ratowała część dobytku rodziny Grosmanów, włamując się do zaplombowanego mieszkania. Nie tylko odmawiała przyjęcia wynagrodzenia, ale nawet w krytycznych chwilach pomagała swoimi oszczędnościami. W lipcu 1942 r. pomogła Wandzie Grosmanowej przeprowadzić z getta dwoje dzieci z rodziny do sublokatorskiego pokoiku na Saskiej Kępie, a później ulokować je gdzie indziej. Gdy musiała pod koniec 1942 r. wrócić na wieś, przysyłała rodzinie Grosmanów paczki z żywnością.

Relacja Wandy Grosmanowej-Jedlickiej w „Ten jest z ojczyzny mojej”.