Imię: Paweł Lew Nazwisko: Marek

w marcu 1943 roku wydostał się z getta warszawskiego i przez 4 miesiące ukrywał się w mieszkaniu przy ul. Chełmskiej; w 1943 roku stracił mieszkanie i błąkał się po ulicach; otrzymał pomoc od profesora Langiewicza, który najpierw zapewnił mu schronienie przez sierpień, a gdy Konrad Świerczyński zwolnił miejsce woźnego w szkole, zajął on jego miejsce – w szkole został przedstawiony jako uciekinier z Pomorza, który nie ma pracy ani mieszkania; tymczasowo Paweł mieszkał u ojca Konrada, z którym był zaprzyjaźniony w wieloletniej współpracy politycznej; w szkole przy ul. Jasnej 10 przenocował lekarza z Brześcia doktora Zeligsona (?), co uratowało go przed aresztowaniem; obecnie mieszka w Warszawie, ul. Wołoska 82/86 m.131, tel. 446440.

wg Krystyny Świerczyńskiej dzięki jej pomocy, Langiewicz dał mu posadę woźnego w szkole przy ul. Jasnej 10, gdzie wkrótce przybyła tam jego żona – Lola, zamieszkali razem z Krystyną w małej 6 m2 izbie; „Woźny Marek co dzień rano, demonstracyjnie pobrzękując kluczami, zamykał swoje królestwo, brał dzwonek do ręki i obwieszczał rozpoczęcie zajęć szkolnych” pisze Krystyna. s.4