Imię: Fredrich Nazwisko: Heckermann

Niemiecki biznesmen, kupiec z Berlina, mało inteligentny, ale zdolny. W czasie okupacji, w Warszawie, w 1943/44 r. ożenił się z Danutą Roland, córką Adeli, wnuczką Szankowskiej, która namówiła wnuczkę do przyjęcia folkslisty. Był starszy od niej o około 30 lat. Danuta pracowała w Pałacu Bruhla. Heckerman okazał się człowiekiem szlachetnym i antyfaszystom. Odwiedzał teściową, mieszkająca na Rakowieckij 39a Adelę Roland, u której mieszkał Jan Kuciński (Maurycy Laibach) i domyślał się jego pochodzenia. Kiedy wojska radzieckie zbliżały się do Warszawy, uciekł z ciężarną żoną do Berlina. Wrócił do Warszawy tuż przed powstaniem warszawskim, żeby zabrać resztę swoich rzeczy, ale już nie zdążył wyjechać. Schronił się w koszarach na Rakowieckiej. Kiedy 4 sierpnia przyprowadzono tam mężczyzn z domu, w którym mieszkała teściowa, m.in. Jana Kucińskiego, zostali oni zwolnieni dzięki powołaniu się na znajomość z nim. Przed wybuchem powstania warszawskiego wyjechał z żoną do Niemiec. Kiedy, w Berlinie, dowiedział się o wyrzuceniu z domu w czasie powstania swojej teściowej i Kucińskiego, namawiał ich do przyjazdu do Berlina. Oni wyjechali jednak do Wiednia, gdzie przebywała córka Rolandowej z niemowlęciem. W połowie grudnia przyjechał do Wiednia i zabrał do Berlina Jana, Rolandową i żonę Danutę z dzieckiem. Mieszkali w dzielnicy Hermsdorf w willi na I piętrze. Jan/Maurycy dostał osobny pokój. Heckermann wystarał się dla niego o karty żywnościowe, przedstawiał go jako kuzyna ze strony żony. Woził go do obozu pracy dla cudzoziemców w Wilhelmshagen pod Berlinem i załatwił mu Arbeitskarte pracownika umysłowego.