Imię: Mieczysław "Leon" Nazwisko: Antopolski

Mieczysław "Leon" Antopolski w czasie powstania w getcie został wywieziony do Treblinki, i udało mu się w drodze zbiec. Przybył do mieszkania Eliasza Pietruszki ze złamaną nogą i ranami na głowie. Oboje Pietruszkowie leczyli go, karmili i przechowywali bezinteresownie.
Uchodził za aryjczyka. Zamieszkiwał stale po stronie aryjskiej , często przekradał się do getta do przyjaciół, celem nawiązania kontaktu, udzielania pomocy i urządzania ich po stronie aryjskiej.
Po wojnie wyjechał do Izraela.

Z innego źródła wiadomo, że Mosze Antopolski trafił jako rosyjski jeniec do niemieckiej niewoli w Suchożlebach. Uciekł i przedostał się do Warszawy. Przyjął nazwisko Stanisław Laskowski. Wiele razy zmieniał kryjówki. W międzyczasie nawiązał kontakt ze znajomą Józefą Senior, ale nie chciał jej narażać i nie przyjął na początku oferty zamieszkania pod jej adresem. „Powitała mnie słowami: »Gdzie pan mieszka?«. Powiedziała: »Żeby pan wiedział, drzwi dla pana są u mnie zawsze otwarte«”. Kiedy stracił kolejne lokum, pojawił się jednak u pani Senio na ul. Nobla 27 m. 3. Mieszkał u niej – z przerwami – do końca wojny, nie płacił za utrzymanie. Współpracował z podziemiem. „Był taki przypadek: wyjęliśmy z getta około trzynastu Żydów i »Żeńka« (pseudonim okupacyjny kobiety należącej do organizacji podziemnej, nazwiska jej nie pamiętam) powiedziała mi: musimy ich gdzieś umieścić, […] zanim będzie można ulokować ich z osobna… […] Spytałem Józefę, czy by mogła ich przyjąć choć na jedną noc. Nie zawahała się ani przez chwilę. I było w ich mieszkaniu tych trzynastu ludzi, przybyłych prosto z getta. Nagle usłyszeliśmy, że żandarmi chodzą po schodach. Zapukali do drzwi. Józefa podeszła do drzwi (ona dobrze mówiła po niemiecku). Okazało się, że żandarmi przyszli w sprawie niezaciemnionych okien u sąsiada (volksdojcza), Szmatlocha”.
Po wojnie mieszkał w Izraelu.
https://sprawiedliwi.org.pl/pl/historie-pomocy/drzwi-dla-pana-sa-u-mnie-zawsze-otwarte-historia-jozefy-senior