Barbara Rucinska wraca do domu i orientuje się...

Barbara Rucinska wraca do domu i orientuje się, że kamienica obstawiona jest przez policję. Nalot związany jest z konspiracyjną drukarnią w piwnicy. Chwilę później Barbara spotyka na ulicy męża – podobnie jak ona, mąż wraca z miasta. Martwią się o pozostawione w domu przedmioty, m.in. macę i tefilin. Barbara idzie do mieszkania, gdzie zastaje umierającą ze strachu gospodynię, panią Bronisławę. Kruszy macę i wiesza ją w worku obok innych, podobnych worków, w których gospodyni przechowuje suchary. Gospodyni nalega, by zniszczyć filakterie. Barbara wychodzi do męża i pyta, co zrobić z tefilin. „Mąż odpowiedział: ‘Rób, co chcesz, ale uważaj, żeby mi się nie zniszczyły.’ Zdenerwowałam się i zawołałam: ‘Albo będziesz miał żonę, albo tefilim [pisownia oryginalna], albo ani to, ani to’. Wróciłam do mieszkania (…), wzięłam tefilim, wybiustowałam się nimi i znowu schodzę na dół. Żandarm przy bramie dziwił się, że ciągle się kręcę i pyta, dokąd idę tak późno, bo godzina policyjna się zbliżała. Mrugnęłam do niego szelmowsko i mówię, że mój przyjaciel czeka na mnie i że jeszcze zdążę zamienić z nim kilka słów.” Barbara oddaje mężowi ocalone filakterie, mąż idzie nocować w innym miejscu, Barbara wraca do domu.