Imię: Nieznane Nazwisko: Górwicz

Lekarz, kierownik ampułkarni w szpitalu Gęsia 6/8, kierownik. Przed powstaniem urządził jeden ze schronów w getcie, został jego kierownikiem. Jego grupa zbudowała schron pod zburzonym w 1939 r. domem na Gęsiej 3, za murem wewnętrznym. Mur przechodził środkiem ulicy Gęsiej i oddzielał zamieszkała dzielnicę żydowską od części już nie zamieszkałe. Wejście do schronu prowadziło przez tunel od piwnicy frontowej na Gęsiej 6, wzdłuż mniejszych tuneli pod budynkiem Nalewki 27. Budowa schronu trwała 3 dni. Mieścił 130 osób, personelu, znajomych i rodzin, mężczyźni, kobiety i dzieci. Składał się z 16 odkopanych piwnic z systemem korytarzowym. W każdej piwniczce mieściło się 10 osób na dwuosobowych pryczach. Poza tym była kuchnia, magazyn żywnościowy, apteka, 2 ubikacje z bieżącą wodą. Gaz, wodę i światło przeprowadzono z głównych przewodów z pod jezdni. Było też radio czterolampowe, dwie "spluwy", pod jego kontrolą. O godz. 23.00 18 kwietnia 1943 r. pracownicy szpitala zostali zawiadomieni o obstawieniu przez Niemców szopów, o 4.00 zostało obstawione całe getto. Po zejściu do schronu zamknięto klapę, mieszkańcy zajęli swoje, z góry wyznaczone, miejsca. Przez dwa dni nie wychodzili na powierzchnię, żeby nie zdradzić kryjówki. Po dwóch dniach powoli zaczęli, pojedynczo wychodzić nocami w poszukiwaniu żywności. W schronie wszystkim zabrano żywność do magazynu i w nocy, na palenisku, gotowano zupę dla wszystkich. 22 kwietnia Niemcy podpalili szpital, dym zaczął przenikać do schronu. Uszczelniano szpary pościelą i paltami, czasowo zasypali tunel. Nikomu nie wolno było opuszczać schronu w dzień. Mieszkańcom schronu doskwierał nie tylko głód, ale również brak papierosów (palili liście lipowe), brak światła i powietrza. 11 maja usłyszeli za ścianą schronu głosy Niemców, od strony ul. Nalewki. Pracownik szpitala okazał się kapusiem. Kilkunastu osobom udało się uciec ze schronu. Górwicz, razem z innymi, został wyciągnięty ze schronu. Niemcy ich zrewidowali, zabrali wszystkim biżuterie i pieniądze, a później wywieźli w nieznanym kierunku.