Imię: nieznane [ojciec] Nazwisko: Herszman

Jego rodzice, Sucha i Zajdel Herszmanowie mieszkali w Płocku. Miał troje dzieci. Razem z żoną prowadzili sklep z ubraniami chłopięcymi na Chłodnej. W domu rozmawiali z dziećmi po polsku. Obchodzili tradycyjne święta, gotowali tradycyjne potrawy, ale pracowali nawet w sobotę w swoim sklepie. W 1939 r., zlikwidowali sklep i cały towar przenieśli na Miłą, do mieszkania jego brata, Jojsze Herszmana. W czasie nasilonego bombardowania, dom brata został zbombardowany i cały towar się spalił. Brat z żoną i synem zdążyli uciec. Wyszedł ze swoimi braćmi z Warszawy, w 1939 r. na wschód. Żona została sama z trojgiem dzieci. Nie mieli z czego żyć. Chudys, jego siostra, która miała hurtownię ubrań, dawała im towar. Obie córki handlowały ubraniami na Kercelaku. W styczniu 1949 r. wrócił do Warszawy z odmrożonymi rękami. Nie mógł pracować. Żona miała bardzo semicki wygląd, bała się wychodzić z domu. Ciężar utrzymania spadł na dziewczynki. W listopadzie 1940 r. przenieśli się do getta na Ogrodową 5. Córki dalej handlowały poza gettem. Nie było głodu. Wiosną 942 r. młodsza córka postanowiła wyjść z getta. Ślad po niej zaginął. W 1942 r. w czasie akcji wysiedleńczej, z żoną przeniósł się na Gęsią, do swojej siostry. W mieszkaniu była zrobiona kryjówka na antresoli, gdzie się chowali, razem z rodziną siostry. Syn Abram został oddany do Srula Herszmana, jego brata, na Kupiecką. Córka Pola (Janka Katarzyńska) została sama na Ogrodowej. Po jakimś czasie, z żoną, siostrą i jej rodziną, nie wytrzymali siedzenia w kryjówce i poszli na Umschlagplatz.