Imię: nieznane [matka] Nazwisko: Herszman

Miała troje dzieci. Razem z mężem prowadzili sklep z ubraniami chłopięcymi na Chłodnej. Całe dnie pracowali z mężem w sklepie, dzieci widywały ich rano i wieczorami. W domu z dziećmi rozmawiali po polsku. Obchodzili tradycyjne święta, gotowali tradycyjne potrawy, ale pracowali nawet w sobotę w swoim sklepie. W 1939 r., zlikwidowali sklep i cały towar przenieśli na Miłą, do mieszkania brata męża, Jojsze Herszmana. W czasie nasilonego bombardowania, dom szwagra został zbombardowany i cały towar się spalił. Szwagier z żoną i synem zdążyli uciec. Mąż wyszedł ze swoimi braćmi z Warszawy, w 1939 r. na wschód. Ona została sama z trojgiem dzieci. Nie mieli z czego żyć. Chudys, siostra męża, która miała hurtownię ubrań, dawała im towar. Obie córki handlowały ubraniami na Kercelaku. W styczniu 1949 r. wrócił mąż z odmrożonymi rękami. Nie mógł pracować. Ona miała bardzo semicki wygląd, bała się wychodzić z domu. Ciężar utrzymania spadł na dziewczynki. W listopadzie 1940 r. przenieśli się do getta na Ogrodową 5. Córki dalej handlowały poza gettem. Nie było głodu. Wiosną 942 r. młodsza córka postanowiła wyjść z getta. Ślad po niej zaginął. W 1942 r. w czasie akcji wysiedleńczej, z mężem przeniosła się na Gęsią, do siostry męża. W ich mieszkaniu była zrobiona kryjówka na antresoli, gdzie się chowali z Chudys i jej dziećmi. Syn Abram został oddany do Srula Herszmana. Janka została sama na Ogrodowej. Po jakimś czasie rodzina nie wytrzymała ukrywania się na antresoli. Wyszli z mieszkania w czasie obławy i poszli wszyscy na Umschlagplatz.