Imię: nieznane [siostra] Nazwisko: Herszman

Rodzice mieli sklep z ubraniami chłopięcymi na Chłodnej. Całe dnie pracowali, dzieci widywały ich rano i wieczorami. Janina miała starszą o dwa lata siostrę Polę i młodszego o pięć lat brata. Mieszkali na Towarowej. W domu rodzice z dziećmi rozmawiali po polsku. Obchodzono tradycyjne święta, gotowano tradycyjne potrawy, ale rodzice pracowali nawet w sobotę w swoim sklepie. W 1939 r., rodzice zlikwidowali sklep i cały towar przenieśli na Miłą, do mieszkania brata ojca, Jojsze Herszmana. W czasie nasilonego bombardowania, dom stryjka został zbombardowany i cały towar się spalił. Ojciec wyszedł z braćmi z Warszawy na wschód. Matka została z trojgiem dzieci. Nie mieli z czego żyć. Chudys, siostra ojca, która miała hurtownię ubrań, dawała im towar. Razem z Polą handlowały ubraniami na Kercelaku. W styczniu 1949 r. wrócił ojciec z odmrożonymi rękami. Nie mógł pracować. Matka, o bardzo semickim wyglądzie bała się wychodzić z domu. Ciężar utrzymania spadł na dziewczynki. W listopadzie 1940 r. przenieśli się do getta na Ogrodową 5. Siostry dalej handlowały poza gettem. Nie było głodu. Często zostawała po stronie aryjskiej na parę dni. Chodziła wtedy na Towarową, do dawnych koleżanek. Wiosną 1942 r. postanowiła wyjść z getta. Wzięła swój mały plecaczek, pożegnała się, wyszła. Ślad po niej zaginął.