Córka pani Pollakowej prosi Marię Charaszkiewi...

Córka pani Pollakowej prosi Marię Charaszkiewicz, aby wyprowadziła jej matkę z getta. Maria kontaktuje się z Pollakową przez telefon. O umówionej porze wychodzi z Pollakową przez bramę getta, zatrzymuje je żydowski policjant. Marii udaje się wypchnąć Pollakową poza teren getta. Policjant interesuje się głównie Marią, która objuczona jest bagażami Pollakowej – sama wcześniej nastaje na to, by nieść pakunki, uznaje, że Pollakowa będzie wyglądała bezpieczniej bez bagażu w rękach. Policjant zarzuca Marii, że przemyca rzeczy żydowskie. Maria odpowiada mu ostrym tonem i zwraca się do policjanta polskiego „Proszę pana, ja nie chcę mieć nic wspólnego z milicjantem żydowskim, niech mnie pan zaprowadzi do żandarma niemieckiego, mój mąż pracuje w ‘Arabii’ /wytwórnia kawy/, potrafię się panu odwdzięczyć”. Maria jest przekonana, że i policjant, i żandarm skusi wizja kawy: „Nie omyliłam się. Gdy żandarm usłyszał magiczne słowo ‘Arabia’, kiwnął na mnie palcem. Odprowadził mnie na stronę i powiada ‘Idź, jesteś wolna!’”. Maria wychodzi „P. Pollakowa płakała jak dziecko, kiedy mnie zobaczyła. Przez cały czas mojej rozmowy z policjantem i żandarmem łamała palce z rozpaczy”. Maria odprowadza Pollakową bezpiecznie i przekazuje ją w ręce córki.