Imię: Bernard Konrad Nazwisko: Świerczyński

  • NIE
  • Mężczyzna
  • Bernard Konrad
  • Świerczyński
  • 1922-09-20
  • Warszawa
  • Tak
  • Z Warszawy
  • Wola
  • Leszno 115
  • Serocka; Jasna 10; Jaworzyńska
  • Polak
  • średnie
  • w mieszkaniu

  • Osiemnastolatek, poruszał się lekko pochylony do przodu. Syn Konrada Świerczyńskiego, członka Anarchistycznej Federacji Polski, z zawodu szewca, pracował chałupniczo. Mieszkali wtedy na Burakowskiej, a w domu przewijało się wiele osób. Był ósmym dzieckiem swoich rodziców, jedynym, które przeżyło. Sam dzięki ojcu związał się z tym ruchem. Nie był ochrzczony jako dziecko, z powodu braku metryki nie mógł pójść do szkoły. Uczył się w domu. Wychował się na Woli, gdzie się przeprowadzili, mówił językiem Wiecha. Po pewnym czasie jego domową edukacją zajęli się znajomi ojca. Ojciec zaczął pracować jaku bukinista na Kercelaku. Po wybuchu wojny Kondek zaczął naukę na tajnych kompletach w szkole na Jasnej 10. W getcie była jego szesnastoletnia miłość od dzieciństwa i jednocześnie sąsiadka, Halina Goldberg. Przechodził do getta wielokrotnie nosząc żywność dla Haliny i jej rodziny. Przez pewien okres pracował w szkole na Jasnej 10 na etacie woźnego. Razem z Aleksandrem Wolbergiem, którego ukrywał, założył w mieszkaniu swojego przyjaciela Stefana, punkt przerzutowy dla Żydów, którym pomagał wyjść z getta. Wyciągnął z getta swoją przyszłą żonę Halinę Goldberg. Pod koniec lata 1942 r. w jego mieszkaniu przebywało dziennie 5-7 osób, które wydostał z getta. Pomagał znaleźć mieszkania tym uciekinierom z getta. Pomagał też znajomemu swojego ojca, Pawłowi Lwowi Markowi i jego żonie Karolinie Stefanii, Pawłowi Rogalskiemu, Szymonowi Samuelsonowi i jego żonie i kilku innym Żydom. Był miłośnikiem muzyki, poezji i żartów. Brał udział w powstaniu warszawskim.

  • działania Polaków, mieszkaniowe, pomoc, praca
  • inna pomoc, kontakty z innymi Żydami, Medal Sprawiedliwych, pomoc lokalowa