Imię: Kaufman Kazimierz Nazwisko: Szapiro

Kazimierz Kaufman Szapiro, dentysta, pochodził z Kowna. Ożenił się z Ellą Mandelsztam, dentystką. Mieli dwóch synów, Marka i młodszego Jerzego. Miał gabinet dentystyczny w swoim kilkupokojowym mieszkaniu na Senatorskiej. Obaj jego synowie studiowali medycynę. Kiedy wybuchła wojna, Marek ukończył 5 rok studiów, a Jerzy ukończył 2 rok. Synowie pracowali w szpitalu na Czystem, On tracił pacjentów, ludzie byli coraz biedniejsi. W 1940 r. przeprowadzają się do getta na Przejazd 1. W getcie odwiedzał ich dawny jego pacjent, Jan Wroński, zaopatrywał ich w żywność. Kaufman zaczął obmyślać jak wydostać rodzinę z getta. Najpierw, w listopadzie 1942 r. wyprowadził z getta, z placówką, młodszego syna Jerzego. W styczniu 1943 r. wyszła jego żona, a on z synem Markiem wyszli na początku lutego. Cała czwórka trafiła do Wawra, do willi Stefana i Janiny Petri. Ludzie ci przechowywali ich w trudnych warunkach, w dzień w piwnicy, bez aryjskich dokumentów. Stefan Petri miał zrobioną kryjówkę. Przebywali w niej tylko wtedy, kiedy ktoś obcy przychodził. Aż do czasu donosu, po którym przyszło Kripo z psami. Nie znaleźli ich, dzięki sprytowi Stefana Petri. Wtedy Petri zrobił nową kryjówkę, zmusił swoją rodzinę do dalszego przechowywania rodziny Szapiro. Wtedy, z nowej kryjówki pod warsztatem ślusarskim, wychodzili tylko nocą. Nowa kryjówka miała lepsze warunki, wentylację, światło. Pod koniec pobytu miał klaustrofobię. Rodzinie zaczęły psuć się zęby. Poprosił Stefana Petri, żeby przyniósł mu maszynę dentystyczną. Leczył zęby całej rodzinie Petri. W lipcu 1944 r. Petri wyjechali, została Janina Petri. Szapiro schowali się w nowej, już trzeciej, kryjówce pod balkonem. Byli głodni. W domu zamieszkali Niemcy. Żona byłat coraz bardziej krucha, Marek miał dość, Kaufman miał duszności. 11.09.44 r. usłyszeli nad sobą głosy Rosjan. Eli powiedziała rodzinie, że Janina Petri prosiła, żeby nie wychodzili za szybko, żeby sąsiedzi się nie dowiedzieli, że ukrywali Żydów, bo nie będą mieli życia.
Do Wawra przewiozła ich samochodem ciężarowym Irena Wróblewska przy pomocy swego brata, a następnie utrzymywała z nimi pomocny kontakt przez dwa lata ich pobytu w ukryciu w Wawrze.
Wcześniej, przed utworzeniem getta i w czasie ich pobytu w getcie, rodzinie Szapiro bardzo pomagał Jan Wroński.
Z kolei w czasie ich ukrywania się w Wawrze pomógł im Paweł Szrotki, który wypożyczył rodzinie Szapiro maszynę dentystyczną dla przeprowadzenia leczenia zębów.