Imię: Emanuel Nazwisko: Ringelblum (11)

  • (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11) TAK
  • (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11) Mężczyzna
  • (1) Emanuel , (2) Emmanuel , (3) Emanuel , (4) Emanuel , (5) Emanuel , (7) Emmanuel , (8) Emanuel , (9) Emanuel , (10) Emanuel , (11) Emanuel
  • (1) Ringelblum , (2) Ringelblum , (3) Ringelblum , (4) Ringelblum , (5) Ringelblum , (6) Ringelblum , (7) Ringelblum , (8) Ringelblum , (9) Ringelblum , (10) Ringelblum , (11) Ringelblum
  • (9) Rydzewski Edward
  • (10) 1900-11-21, (11) 1900-11-21
  • (9) 1944-07-03, (10) 1944-07-03, (11) 1944-03-07
  • (9) 1900r
  • (9, 10, 11) Buczacz
  • (8) W-wa, (9, 10, 11) Warszawa
  • (1, 11) Z Warszawy, (2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10) Brak informacji
  • (1)

    historyk, twórca Podziemnego Archiwum Getta Warszawskiego

    (2)

    Intelektualista żydowski, kronikarz i archiwista getta. Uratowane przez niego dokumenty, odnalezione po wojnie w ruinach getta, są przechowywane przez Żydowski Instytut Historyczny w Warszawie.

    (3)

    Na czele Żydowskiej Samopomocy Społecznej;
    Tyszka: w ŻSS

    (4)

    Historyk, działacz, tworca archiwum. Bermanowie opiekują się nim, gdy ukrywa się w bunkrze

    (5)

    na czele działu społecznego samopomocy; w Radzie CKI; działacz Yikor

    (6)

    historyk, działacz społeczny,

    (7)

    Doktor historii, przywódca partii Poale Zion. W getcie rozprowadzał fałszywe karty zatrudnienia, by uchronić młodych, bezrobotnych ludzi przed I akcją. W kryjówce pod szklarnią przy Grójeckiej wraz z nauczycielem, Melmanem, przygotowywał opracowania na temat historii i literatury żydowskiej.

    (8)

    Został sekretarzem generalnym komisji Koordynacyjnej,która składała się z przedstawicieli wszystkich żydowskich organizacji społecznych, już w pierwszych dniach oblężenia W-wy. W tym samym czasie znalazł się w konspiracyjnym, trójosobowym kierownictwie Poalej Sijon-lewica. W 1940r. stanął na czele sektora społecznego, który powstał przy Ż.S.S. Odgrywał ważną rolę w IKORze.Zginął w czasie wojny

    (9)

    Skończył gimnazjum w galicyjskim mieście Sącz. W 1927r. zrobił doktorat na Uniwersytecie Warszawskim a następnie przez wiele lat pracował jako nauczyciel historii w żydowsko-polskim prywatnym gimnazjum w W-wie. W 1938r. otrzymał wysokie stanowisko w polskiej centrali Jointu. Kiedy wybuchła wojna i szereg ważnych działaczy z różnych światowych , żydowskich instytucji w Polsce uciekło, stał się najenergiczniejszym i najzdolniejszym organizatorem pomocy dla coraz większej ,miejscowej i wypędzonej z zachodnich miasteczek, nędzy ludzkiej. Stojąc na czele domowych i rejonowych komitetów w W-wie , organizując pomoc dla potrzebujących , znajdował jednocześnie czas na pracę w podziemnych organizacjach zajmujących się kulturą żydowską (Ikor)oraz w szeregu innych aktywnościach przed i po powstaniu getta w-skiego, tworząc jedną z najważniejszych i najlepiej zakonsopirowaną organizację dla ochrony żydowskiej kultury(Oneg Szabat -Radość Soboty, ). Pod koniec pierwszej akcji ukrywał się wraz z żoną w jednej z klas byłej szkoły imienia Boruchowa ul. Nowolipki 68.Po pierwszej akcji mieszkał i pracował na ul. Nowolipki w stolarskiej firmie Halmana.Po drugiej akcji(?) przeszedł, z rodziną na aryjską stronę.Przez siedem miesięcy ukrywał się po aryjskiej stronie. Z Trawnika, w lipcu (?) 1943, został przewieziony do W-wy. W Warszawie ukrywał się wraz z rodziną w bunkrze po inspektami na ul. Grójeckiej 81 skąd zostali wszyscy(36 Żydów) wywleczeni 7 marca 1944r i przewiezieni na Pawiak. Tam zostali zabici 10 marca 1944r. Od początku okupacji, od września 1939r., prowadził dziennik zapisując wszystko co się działo w ciągu 3 lat. Dziennik ten dał początek ogromnemu dokumentacyjnemu dziełu do którego, w późniejszym czasie, udało mu się wciągnąć dziesiątki ludzi. Działalność ta odbywała się pod kryptonimen ,,Oneg szabat"( Przyjemność z soboty"). W czasie okupacji zajmował się również stosunkami żydowsko -polskimi. Na stronie aryjskie napisał pracę o współpracy polsko-żydowskiej w zakresie okupacyjnego przemytu i nielegalnego handlu

    (10)

    Historyk, założyciel konspiracyjnego Archiwum, działacz społeczny;
    historyk, twórca Podziemnego Archiwum Getta Warszawskiego
    Skończył gimnazjum w galicyjskim mieście Sącz. W 1927r. zrobił doktorat na Uniwersytecie Warszawskim a następnie przez wiele lat pracował jako nauczyciel historii w żydowsko-polskim prywatnym gimnazjum w W-wie. W 1938r. otrzymał wysokie stanowisko w polskiej centrali Jointu. Kiedy wybuchła wojna i szereg ważnych działaczy z różnych światowych , żydowskich instytucji w Polsce uciekło, stał się najenergiczniejszym i najzdolniejszym organizatorem pomocy dla coraz większej ,miejscowej i wypędzonej z zachodnich miasteczek, nędzy ludzkiej. Stojąc na czele domowych i rejonowych komitetów w W-wie , organizując pomoc dla potrzebujących , znajdował jednocześnie czas na pracę w podziemnych organizacjach zajmujących się kulturą żydowską (Ikor)oraz w szeregu innych aktywnościach przed i po powstaniu getta w-skiego, tworząc jedną z najważniejszych i najlepiej zakonsopirowaną organizację dla ochrony żydowskiej kultury(Oneg Szabat -przyjemność z Soboty, ). Pod koniec pierwszej akcji ukrywał się wraz z żoną w jednej z klas byłej szkoły imienia Boruchowa ul. Nowolipki 68.Po pierwszej akcji mieszkał i pracował na ul. Nowolipki w stolarskiej firmie Halmana.Po drugiej akcji(?) przeszedł, z rodziną na aryjską stronę.Przez siedem miesięcy ukrywał się po aryjskiej stronie. Z Trawnika, w lipcu (?) 1943, został przewieziony do W-wy. W Warszawie ukrywał się wraz zrodziną w bunkrze po inspektami na ul. Grójeckiej 81 skąd zostali wszyscy(36 Żydów) wywleczeni 7 marca 1944r i przewiezieni na Pawiak. Tam zostali zabici 10 marca 1944r. Od początku okupacji, od września 1939r., prowadził dziennik zapisując wszystko co się działo w ciągu 3 lat. Dziennik ten dał początek ogromnemu dokumentacyjnemu dziełu do którego, w późniejszym czasie, udało mu się wciągnąć dziesiątki ludzi. Działalność ta odbywała się pod kryptonimen ,,Oneg szabat"( Przyjemność z soboty"). W czasie okupacji zajmował się również stosunkami żydowsko -polskimi. Na stronie aryjskie napisał pracę o współpracy polsko-żydowskiej w zakresie okupacyjnego przemytu i nielegalnego handlu

    (11)

    Urodzony w Buczaczu 21.11.1900 r. Historyk. Działacz Poalej Syjon-Lewicy. Należał do kierownictwa żydowskiej konspiracji w getcie warszawskim. Współzałożyciel Żydowskiej Samopomocy Społecznej. Należał do grona jej kierowników. Organizował komitety domowe. Lektor na konspiracyjnych seminariach Droru i Haszomer Hacair. Działacz Żydowskiej Organizacji Kulturalnej. Uwiecznił swoje imię, tworząc tajne archiwum getta "Oneg Szabat" nazywane również Archiwum Ringelbluma. Zwolennik zbrojnego oporu. Przygotowywał z grupą współpracowników sprawozdania o sytuacji Żydów celem alarmowania świata. Był mężem zaufania Żydowskiego Komitetu Narodowego i Żydowskiej Organizacji Bojowej. W dniach postania kwietniowego został zapędzony do obozu w Trawnikach pod Lublinem. Dzięki staraniom Żydowskiego Komitetu Narodowego łącznicy Emilka Kosower i Polak Teodor Pajewski przeprowadzili go do Warszawy i znaleźli schronienie w bunkrze polskiego ogrodnika Mieczysława Wolskiego. Zbierał materiały na temat losu Żydów prowadzonych na rzeź. 7 marca 1944 r., wskutek donosu, bunkier wykryło gestapo. Wszyscy przebywający w nim zostali przewiezieni na Pawiak. Tam też Ringelblum i jego rodzina zostali straceni. Miał 44 lata.

    • (1, 3, 4, 5, 6, 8) działacze
    • (2, 7, 9, 10) inteligencja
    • (11) działacze, inteligencja
  • (1)

    Kolejarz Teodor z narażeniem życia wydostał z obozu pewnego działacza społecznego [Emanuela Ringelbluma].

    (3)

    i inne relacje: Iop2YV033/1161

    (10)

    tel. 11 09 28 przed wojną mieszka Leszno 18

    (11)

    Błąd w druku - w dacie urodzenia zamiast roku 1900 jest 1942.
    W Tel-Awiwie istnieje Instytut Ringelbluma. Jego notatki zostały opublikowane w dwóch tomach pod tytułem \"Zapiski z getta\" (\"Kronika getta warzawskiego\"). Tajne archiwum, którym kierował, ukyte w bańkach mleczarskich, zostało częściowo odnalezione w 1946 r. i 1950 r. i znajduje się w Żydowskim Instytucie Historycznym w Warszawie.

  • (1)

    Po wojnie został utworzony prywatny zbiór dokumentów dotyczących Pawiaka. Utworzył go Bronisław Anlen, żydowski dentysta z Warszawy, więzień od listopada 1943 r.

    (2)

    Kapłan, Chaim Aron, Scroll of Agony. The Warsaw Diary, transl. from Hebrew and ed. by A. I. Katsh

    (3)

    Tursz, M

    (6)

    Bryskier, Henryk, fragmenty relacji drukowane w "Pamiętniki z getta warszawskiego. Fragmenty i regesty", opr. M. Grynberg

    (10)

    Ringelblum, Emanuel; Kronika getta warszawskiego wrzesień 1939 - styczeń 1943

    (11)

    302/204

    Anatol Weksztejn
    ur. 24 I 1874 Łowicz
    s. Michała i Marii z Wodzisławskich

    bez tytułu

    Dzieje rodziny autora (pionierów asymilacji). Młodość autora, lata szkolne w Charkowie, praca w przemyśle ceramicznym. Pierwsza wojna światowa w Łowiczu i Warszawie, autor pracował w Towarzystwie Pomocy Żydom Ofiarom Wojny. Internowanie w Niemczech. Okres międzywojenny - ogólne rozważania o syjonizmie, o chrztach Żydów. Sytuacja gospodarcza Polski międzywojennej, rola Żydów w gospodarce polskiej. Ucieczka autora do Łucka podczas kampanii wrześniowej i powrót do Warszawy. Sytuacja w getcie warszawskim, krytyka Żydowskiej Służby Porządkowej. Pobyt po tzw. aryjskiej stronie, pomoc życzliwych Polaków, szantaże, częste zmiany schronienia. Wyzwolenie, powrót do Łowicza.

    Autor był przemysłowcem, właścicielem fabryk ceramicznych w Łowiczu i Boryszewie oraz współwłaścicielem fabryki sztucznego jedwabiu w Sochaczewie.

    Maszynopis, s. 1-204, format: 290 x 210 mm, jęz. polski

    Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
    ul. Tłomackie 3/5
    00-090 Warszawa
    tel. (48) (22) 827 92 21, fax: (48)(22) 827 83 72
    secretary@jewishinstitute.org.pl
    www.jewishinstitute.org.pl

  • (2) xiv /wprow/, (4) 27, (5) 36,63, 154,191,204, 210, (6) [208], (7) 33,34... 265, (8) 53,55 ,86-89 itd,119,155, (9) str.63,169-171, 172,194,195,208-214,342, (10) [wszystkie], (11) 168-169