Imię: Emanuel Nazwisko: Ringelblum

  • TAK
  • Mężczyzna
  • Emanuel
  • Ringelblum
  • 1900-11-21
  • 1944-03-07
  • Buczacz
  • Warszawa
  • Z Warszawy
  • Urodzony w Buczaczu 21.11.1900 r. Historyk. Działacz Poalej Syjon-Lewicy. Należał do kierownictwa żydowskiej konspiracji w getcie warszawskim. Współzałożyciel Żydowskiej Samopomocy Społecznej. Należał do grona jej kierowników. Organizował komitety domowe. Lektor na konspiracyjnych seminariach Droru i Haszomer Hacair. Działacz Żydowskiej Organizacji Kulturalnej. Uwiecznił swoje imię, tworząc tajne archiwum getta "Oneg Szabat" nazywane również Archiwum Ringelbluma. Zwolennik zbrojnego oporu. Przygotowywał z grupą współpracowników sprawozdania o sytuacji Żydów celem alarmowania świata. Był mężem zaufania Żydowskiego Komitetu Narodowego i Żydowskiej Organizacji Bojowej. W dniach postania kwietniowego został zapędzony do obozu w Trawnikach pod Lublinem. Dzięki staraniom Żydowskiego Komitetu Narodowego łącznicy Emilka Kosower i Polak Teodor Pajewski przeprowadzili go do Warszawy i znaleźli schronienie w bunkrze polskiego ogrodnika Mieczysława Wolskiego. Zbierał materiały na temat losu Żydów prowadzonych na rzeź. 7 marca 1944 r., wskutek donosu, bunkier wykryło gestapo. Wszyscy przebywający w nim zostali przewiezieni na Pawiak. Tam też Ringelblum i jego rodzina zostali straceni. Miał 44 lata.

  • działacze, inteligencja
  • Błąd w druku - w dacie urodzenia zamiast roku 1900 jest 1942.
    W Tel-Awiwie istnieje Instytut Ringelbluma. Jego notatki zostały opublikowane w dwóch tomach pod tytułem \"Zapiski z getta\" (\"Kronika getta warzawskiego\"). Tajne archiwum, którym kierował, ukyte w bańkach mleczarskich, zostało częściowo odnalezione w 1946 r. i 1950 r. i znajduje się w Żydowskim Instytucie Historycznym w Warszawie.

  • 302/204

    Anatol Weksztejn
    ur. 24 I 1874 Łowicz
    s. Michała i Marii z Wodzisławskich

    bez tytułu

    Dzieje rodziny autora (pionierów asymilacji). Młodość autora, lata szkolne w Charkowie, praca w przemyśle ceramicznym. Pierwsza wojna światowa w Łowiczu i Warszawie, autor pracował w Towarzystwie Pomocy Żydom Ofiarom Wojny. Internowanie w Niemczech. Okres międzywojenny - ogólne rozważania o syjonizmie, o chrztach Żydów. Sytuacja gospodarcza Polski międzywojennej, rola Żydów w gospodarce polskiej. Ucieczka autora do Łucka podczas kampanii wrześniowej i powrót do Warszawy. Sytuacja w getcie warszawskim, krytyka Żydowskiej Służby Porządkowej. Pobyt po tzw. aryjskiej stronie, pomoc życzliwych Polaków, szantaże, częste zmiany schronienia. Wyzwolenie, powrót do Łowicza.

    Autor był przemysłowcem, właścicielem fabryk ceramicznych w Łowiczu i Boryszewie oraz współwłaścicielem fabryki sztucznego jedwabiu w Sochaczewie.

    Maszynopis, s. 1-204, format: 290 x 210 mm, jęz. polski

    Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
    ul. Tłomackie 3/5
    00-090 Warszawa
    tel. (48) (22) 827 92 21, fax: (48)(22) 827 83 72
    secretary@jewishinstitute.org.pl
    www.jewishinstitute.org.pl

  • 168-169