Imię: Zosia Nazwisko: Nieznane

Rena Lubinska zna Zosię, która jest jednym z osieroconych dzieci, przechowywanych przez Irenę Ulanowską. Ponownie spotyka Zosię po wyjściu z Pawiaka, na „melinie” u pana Sergiusza, na ul. Waliców. Postanawiają trzymać się razem. W Warszawie trwa powstanie, trudno im się przedzierać przez miasto. Zatrzymują się na rogu Siennej i Sosnowej, z powodu nalotu schodzą do schronu w piwnicy. Spotykają tam komendanta blokowego, który życzliwie się do nich odnosi i zaprasza je do mieszkania, gdzie jego żona częstuje Zosię i Renę posiłkiem. Dzień później wpada oddział AK, który aresztuje gospodarzy, okazują się byłymi szmalcownikami. Zosia i Rena zostają w mieszkaniu do upadku powstania. Przechodzą przez obóz w Pruszkowie, wyjeżdżają obie na roboty w okolice Nysy. Zosia dostaje inne miejsce pracy i rozdziela się z Reną.