Imię: Halina Nazwisko: Mayzel

Córka Maurycego i Ruty Korenberg, żona Jerzego Mayzela. Mieli jedną córkę Aleksandrę. Jej rodzina - niemieckich Żydów - była bardzo zamożna, wykształcona i zasymilowana, pochodziła z Gdańska. Halina skończyła szkołę baletową, uczyła się języków w Szwajcarii. Jej mąż był prawnikiem, po wybuchu wojny jako oficer WP walczył w kampanii wrześniowej. Dostał się do niewoli niemieckiej i całą wojnę spędził w obozie jenieckim w Murnau. Halina z córką zamieszkała ze swoimi rodzicami. Żyli z wyprzedaży dóbr. Halina pracowała w kawiarni jako kelnerka, Aleksandra w ciągu dnia chodziła do sierocińca Korczaka. W 1942 r. Maurycy Korenberg zmarł na tyfus. 22 lipca 1942 r. jego żona popełniła samobójstwo - wyskoczyła z 6. piętra. Sytuacja Haliny i Aleksandry dramatycznie się pogorszyła, W czasie selekcji na Miłej zostały wysłane na Umschlagplatz, gdzie spędziły 10 dni w koszmarnych warunkach. W końcu Halina, jako żona oficera, została stamtąd wyciągnięta razem z dzieckiem. Wyszły z getta, pomagała im Maria, Polka, która była kochanką Maurycego Korenberga. Miała z nim syna Stanisława, przyrodniego brata Haliny. Po krótkim pobycie w domu Marii Halina z Aleksandrą, która miała bardzo żydowski wygląd, wyjechały na aryjskich papierach do Częstochowy. Były tam szantażowane i zadenuncjowane, trafiły na Gestapo. Wysłano je do getta w Częstochowie, gdzie udało im się przetrwać selekcję. Aleksandra została oddana do jakiejś kobiety po stronie aryjskiej, a Halina pojechała do Warszawy szukać pieniędzy. Akurat wybuchło powstanie w getcie, i nie mogła wrócić na czas do Częstochowy. Kobieta, u której była Aleksandra, ponieważ nie dostała pieniędzy, odprowadziła ją do getta. Po jakimś czasie Halina przyjechała do częstochowskiego getta i odnalazła córkę. Wróciły razem do Warszawy. Ukrywały się w różnych miejscach, razem lub osobno. Po powstaniu warszawskim musiały opuścić stolicę. Były obdarte - Aleksandra nie miała butów, chodziła boso o śniegu. Halina, chora na gruźlicę, oddała córkę na jakiś czas do klasztoru, a potem do sierocińca dla polskich dzieci. W marcu 1945 r. do Aleksandry przyjechał Stanisław, brat przyrodni Haliny, i poszli do szpitala, gdzie była matka. Halina już nie żyła - zmarła 7 marca 1945 r., została pochowana w okolicy Skierniewic pod aryjskim nazwiskiem. Zachowały się jej listy do męża w oflagu.

Zob. https://yvng.yadvashem.org/nameDetails.html?language=en&itemId=463969&ind=1