Imię: dwie panie L. [kuzynki Pachterów] Nazwisko: L.

Dwie kuzynki Pachterów, pochodziły z licznej rodziny. W getcie pracowały w szopie OXACO. Obie uniknęły wysiedlenia. Ich ojciec zmarł w getcie na tyfus, brat Szaja został złapany i wywieziony do obozu, z którego po kilku tygodniach uciekł i wrócił do getta. Jeszcze dwukrotnie był łapany i uciekał, aż w końcu zginął z rąk Niemca. Ich matka trafiła do Treblinki razem z dwoma braćmi i córką. Po drugiej akcji wysiedleńczej sprowadzili się do ich mieszkania Mietek i Wilek Pachterowie. Młodsza miała ok 22 lat. Starsza z nich na tydzień przed powstaniem w getcie wyszła za mąż. Młodzi urządzili wesele na około 80 osób. Kiedy zaczęło się powstanie w getcie, schroniły się w kryjówce w poprzecznej oficynie na strychu, z zamaskowanym wejściem, razem z innymi osobami. Pewnego dnia Niemcy podpalili dom. Gdy ogień zaczął ogarniać schron, ludzie zaczęli skakać z piątego piętra. Obie dziewczyny podeszły do okna trzymając się za ręce i runęły w dół. Niemcy nanieśli różne meble na stos ciał leżących na podwórzu i podpalili.

O tym jak zginęły siostry L. opowiedział Mietkowi Pachterowi jeden ze świadków, schowany w innym miejscu, z którego widział całe zajście.