Imię: Mieczysław Nazwisko: Kowadło-Kowalik

Urodził się w żydowskim mieszczańskim domu. Ojciec, przed wojna był buchalterem pracującym w różnych firmach. Matka zarabiała sprzedając konfekcję damską urzędniczkom dużych firm, podawała się za Polkę Helenę Kowalską. Miał młodszego brata Henryka. Należał do ZWM. Po maturze ukończył prawo. Nie mógł dostać się na aplikację. Udało mu się zostać wolontariuszem w Nowym Dworze na kilka miesięcy. Utrzymywał się z udzielania korepetycji. Później, od stycznia 1938 r., zaczął pracę w *Pomocy Ubogim Chorym*. Był to system lecznic ufundowanych przez prywatnych fundatorów. 7-8 przychodni, dwie apteki i zakład rentgenologiczny. Był w tej instytucji kasjerem przez cztery lata. Ożenił się w czerwcu 1940 r., wynajął z żoną pokój, ale w listopadzie wrócili do rodziców, do getta. Żona pracowała jako nauczycielka. 13.08.1942 r. wyszedł z getta z żoną, za łapówkę, z placówką. Czekał na nich Jerzy Morawski, który zajął się nimi przez kilka godzin, a później przeprowadził do mieszkania Borysa Szmielewa. Kiedy wyszedł z getta, pierwszą fałszywą kenkartę wyrobił mu Aleksander Giejsztor. Potem wynajęli z żoną mieszkanie. Zarabiał, do końca wojny, dostarczając do cukierni ciasta pieczone przez kobiety w domach. Chodził w palcie, które miało ślad po odprutym kołnierzu futrzanym. Nie zdawał sobie sprawy, że to zauważali szmalcownicy. Był wielokrotnie szantażowany. Jednocześnie udzielał lekcji. Miał kontakty z PPS, zajmował się dla nich nasłuchami radiowymi. Mieszkali w różnych miejscach, m.in. na Barcickiej, w Radości. W Radości, w wynajmowanym pokoju, mieszkali najdłużej, doczekali tam wyzwolenia pod koniec lipca 1944 r. Po wojnie pracował w Urzędzie Rady Ministrów, dyplomacji, arbitrażu. W styczniu 1969 r. wyjechał do Szwecji.