301-162

Chaja Markiewicz przed wojna mieszkała w Grodzisku Mazowieckim. W 1940 roku z rodziną przeniosła się do Warszawy. Jeden z braci służył w policji żydowskiej w getcie. Z innym - Izaakiem -  autorka relacji handlowała po aryjskiej stronie. Wyjechała z nim do Małkini - ale trafiła do obozu pracy w Treblince, skąd udało jej się uciec. Przeżyła dzięki pomocy Polaka, Józefa Wojciechowskiego, który załatwił jej metrykę zmarłej kuzynki i opiekował się nią. Relacja spisana w 1946 roku.