Wywiad USC 51379 – Daniel Falkner

Daniel Falkner, ur. 12 czerwca 1912 r. w Łańcucie, syn Sabiny z d. Spiro i Abrahama. Ojciec zmarł, gdy Daniel był mały. Matka wyszła ponownie za mąż, przenieśli się do Rzeszowa. Tam Daniel chodził do szkoły, należał do Betaru. Przed wojną rozpoczął studia (medycynę?). Gdy wybuchła wojna, był w wojsku. Udało mu się uciec z niemieckiego obozu jenieckiego, wrócił do rodziny do Rzeszowa. Gdy Niemcy chcieli go zabrać do pracy, postanowił wyjechać do Warszawy, gdzie miał dziewczynę. Już w getcie warszawskim ożenił się z Gutą Hofman. Daniel zajmował się szmuglem, prawdopodobnie pracował też w jakimś warsztacie rzemieślniczym. Na początku 1943 r. uciekli z żoną z getta, mieli umówione miejsce u znajomej, niani jego żony, Małgorzaty Matusiak. Byli u niej do powstania warszawskiego. Dołączył do nich brat Guty. W czasie powstania warszawskiego, i po jego upadku, ukrywali się w ruinach razem z przyjaciółmi, Słońskimi. Został znaleziony i razem z przyjacielem zabrany do obozu r Sachsenhausen w Niemczech. Po wojnie pracował jako tłumacz dla Anglików. W Niemczech odnalazła go żona, wyjechali do Anglii.

USC Shoah Foundation – The Institute for Visual History and Education Leavey Library 650 West 35th Street, Suite 114 Los Angeles, CA 90089-2571
https://vhaonline.usc.edu

Jako materiał wykorzystano również wywiad, którego Daniel Falkner udzielił Imperial War Museum, IWM 19783 https://www.iwm.org.uk/collections/item/object/80018239