Relacja 301-2011; w Archiwum ŻIH

Fanny Gothajner (Anna Golińska), z dwojgiem dzieci, Hansem Otto (Jan Goliński) i Ernstem, przyjechała w 1939 r. z Łodzi do Warszawy. Zamieszkała na Nowolipie 7. W 1940 r. przyjechał z Równego jej mąż. Starszego syna, Hansa, w 1943 r. wysłali na stronę aryjską do przyjaciela Fanny, lekarza Kowalskiego. Kilka dni później (4 lutego 1943 r.) wysłali na aryjska stronę młodszego syna, Ernesta, który zginął w drodze. Po kilku dniach wyszła Fanny Mąż został w getcie. Poszła do Edwarda Kowalskiego, który zaprowadził ją do rodziny Słowakiewiczów, na Powsińską. Mąż nie chciał wyjść, ostatni list z getta napisał 23 maja 43 r. Syn wyjechał do Bukowej, koło Kielc, do państwa Milo, wysiedlonych z Włocławka. Fanny była tam dwa miesiące i wróciła do Warszawy, do Słowakiewiczów. Hans został został w Bukowej do końca wojny. Fanny mieszkała na Powsińskiej do końca powstania warszawskiego. Później została, razem ze Słowakiewiczową i jej córką Krystyną, wywieziona do Niemiec. Pracowała na wsi. Po wojnie wróciła do Polski, do syna.

Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.pl