Siostra Przełożona oświadczyła Adeli Domanus,...

  • NIE

  • Siostra Przełożona oświadczyła Adeli Domanus, że Inka nie może być ochrzczona, bo ksiądz klasztorny nie może wydostać olejów świętych potrzebnych do obrządku chrztu, gdyż żaden proboszcz nie chce wydać tych olejów. Niemcy pod srogimi karami i poważnymi konsekwencjami zakazali chrzcić Żydów.

  • 1943-04-00
  • po Wielkanocy
  • działania Niemców, działania Polaków
  • dzieci, klasztor/kościół

  • Dzieje 5 osób uratowanych przez Adelę Domanus. Historia jednej żydowskiej dziewczynki. Krótki opis pozostałej czwórki uratowanych Żydów. Życie podczas powstania warszawskiego. Wygnanie ludzi z Warszawy do Krakowa. Do całości dołączona była fotografia Inki, list jej ojca do Adeli z 1943 roku, dwa listy Inki z Łodzi z 1945 roku oraz list matki Inki z Bawarii z 1946 roku.
    Brak strony 4.
    Spisano 27 lutego 1965 roku.
    Oryginał, mnp. 13 s., 210 x 295 mm., jęz. polski
    b>Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego</b>
    ul. Tłomackie 3/5
    00-090 Warszawa
    tel. (48) (22) 827 92 21, fax: (48)(22) 827 83 72
    <a href="mailto:secretary@jewishinstitute.org.pl">secretary@jewishinstitute.org.pl</a>
    <a href="http://www.jewishinstitute.org.pl">www.jewishinstitute.org.pl</a>

  • 3

  • Powiązani ludzie:

    • Domanus Adela

      Zamieszkała w Warszawie na ul. Polnej 44 m 5, telefon 21-35-87; mąż Henryk, pracownik BGK; pracowała w podziemiu; je...

    • Sapiro Inka

      W 1942 roku miała niecałe 7 lat, szczupła, niebieskooka, blada, bardzo inteligentna; zimą 1942 roku zamieszkała u Ad...

    • Nieznane Siostra Przełożona

      siostra z Zakładu SS. Szarytek na Tamce, przyjęła pod swoją opiekę Inkę Sapiro, jakkolwiek nie bez wahania – gdyż dz...