Pewnego dnia bunkier na Franciszkańskiej zosta...

Pewnego dnia bunkier na Franciszkańskiej został nagle zaatakowany przez Niemców. Mimo rozpaczliwej sytuacji Henoch Gutman nie stracił zimnej krwi. Kazał wyróżniającej się oddaniem i urodą Deborze Baran wyjść pierwszej do Niemców. Przypuszczał, że Niemcy nie będą do niej strzelali. Faktycznie osłupieli na widok jej urody i męstwa. Wykorzystując ich zaskoczenie, Debora rzuciła granat i zmusiła Niemców do wycofania się. W tym czasie bojowcy wybiegli z bunkra, zajęli pozycje w pobliskich ruinach i obsypali Niemców gradem kul. Czterech bojowców poległo (w tym Abraham Ajger), Henoch Gutman został ranny. Kilku Niemców przypłaciło życiem ten atak.

Wspomnienia Cywii Lubetkin, jednej z najwybitniejszych postaci żydowskiego ruchu oporu i powstania w getcie warszawskim, to zapis jej relacji z okresu okupacji. Po przyjeździe po wojnie do Palestyny, chcac by pamięć o wydarzeniach, w których brała udział, nie zaginęła, opowiadała na spotkaniach w kibucach o tym, jak zagłada przebiegała i co ludzie z jej środowiska czynili, by się jej - bez szans na zwycięstwo - przeciwstawić. Opis samego powstania w getcie jest główną i najbardziej wstrząsającą częścią wspomnień. Uznawane są powszechnie za jedno z najważniejszych źródeł do historii powstania. Ukazały się wcześniej w językach hebrajskim, żydowskim, angielskim i rosyjskim.