Łazarz Menes razem z matką i bliskimi przebywa...

Łazarz Menes razem z matką i bliskimi przebywał w schronie przy Gęsiej 79 około 4 tygodni. Warunki były niemniej ciężkie jak w schronie poprzednim. I tu nadbiegali ludzie z palących się schronów górnych, tak że w schronie obliczonym na 50 osób przebywało 200, w tym większa ilość starych kobiet i dzieci. Leżało się dnie i noce na wilgotnej ziemi. Raz w nocy jadło się talerz kaszy. Gotowano tylko w nocy, by w dzień dym nie zdradził schronu. O każdy łyk wody trzeba było walczyć: wodę przynosiło się nocą z podwórza w bańkach, zbierając żmudnie kapiące z rozerwanych rur krople. Kobiety i dzieci nie miały sił, by się czołgać – były skazane na śmierć, jeżeli ktoś by im wody nie przyniósł.

Łazarz Menes
1910-1979

Wspomnienia

Przebieg wysiedlenia z getta warszawskiego do obozu zagłady w 1942 roku. System kart pracy, które miały gwarantować przeżycie, ale nie były honorowane. Próby ukrywania się w schronach. Akcje wysiedleńcze w styczniu i kwietniu 1943 roku. Przeżycia mieszkańców schronów po wybuchu powstania.

Autor ukrywał się w schronach do sierpnia 1943 r., następnie przedostał się na tzw. aryjską stronę, gdzie korzystał z pomocy żony-katoliczki. Po wojnie został adwokatem w Warszawie.

Maszynopis, s. 1-19, format: 290 x 210 mm, jęz. polski

Pamiętnik autoryzowany 18 kwietnia 1964 roku.

<b>Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego</b>
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
tel. (48) (22) 827 92 21, fax: (48)(22) 827 83 72
<a href=\\\\\\\"mailto:secretary@jewishinstitute.org.pl\\\\\\\">secretary@jewishinstitute.org.pl</a>
<a href=\\\\\\\"http://www.jewishinstitute.org.pl\\\\\\\">www.jewishinstitute.org.pl</a>