Imię: Wanda Nazwisko: Wnorowska

Ciotka Krysi Gilczyńskiej, zgadza się wynająć pokój Icchakowi Rosenblatowi. Przed wojną była żoną oficera wojska polskiego. Ten rzucił ją dla Żydówki, jeszcze przed wybuchem wojny. Jednak Wnorowska aktywnie pomaga Żydom, przyjaciółkom, które namawiają ją na zemstę odpowiada „Dzisiaj nie czas mścić się na Żydach…” Icchak nabiera zaufania do Wandy, przyznaje jej się po jakimś czasie, że jest Żydem. Wnorowska prowadzi pracownię krawiecką, pracują u niej Żydzi. Zatrudnia m.in. bratową Icchaka, Helenkę Rubin, która współpracuje z podziemiem, rozwożąc ukrywającym się Żydom zapomogi finansowe. Na początku powstania warszawskiego deponuje wszystkie pieniądze u Wnorowskiej. Kiedy Wnorowska dowiaduje się, że szwagierka Icchaka, siostra Chany, dostała się do obozu w Skarżysku, umawia się ze znajomą – Helenką, a ta wozi do Skarżyska żywność i pieniądze. Wnorowska robi to bezinteresownie, z własnej inicjatywy. Wiosną 1943 do Wandy przychodzi szantażysta, wie, że Icchak jest Żydem, dostaje 200 dolarów. Pieniądze pożycza Icchakowi Wanda, ona też znajduje mu nową kryjówkę u Emila Papierkowskiego w Komorowie. Po wyzwoleniu nie ma gdzie mieszkać, do 1946 mieszka razem z Icchakiem i Chaną, którzy tuż po wojnie biorą ślub. Icchak utrzymuje bardzo bliski kontakt z Wandą także po swojej emigracji do Izraela. W 1985 Wnorowska dostaje tytuł Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.