Imię: Gustaw Nazwisko: Wielikowski (25)

(1)

W 1940 ma 53 lata. Adwokat, specjalista od spraw kasacyjnych przed Sądem Najwyższym. W młodości brał udział w ruchu syjonistyczno - socjalistycznym ( Verinigte) gdzie wygłaszał referaty. W tym okresie pisał także wiersze po żydowsku. Od końca I wojny wycofał się z życia społecznego i poświęcił adwokaturze. Członek prezydium Żydowskiej Samopomocy Społecznej. Doradca szefa dystryktu z zamienia ŻSS. Wiceprezes Rady warszawskiej od 1942.

(2)

radca Gminy. W sierpniu 42 mieszkał z żoną i córką na Lubeckiego 6. Roztrzelany podczas powstania w getcie

(3)

Adwokat, wiceprezes Rady Żydowskiej, mianowany na to stanowisko przez Marka Lichtenbauma, następcę dotychczasowego prezesa Adama Czerniakowa, w 1944 roku.

(4)

radca

(5)

Znany adwokat

(6)

radca, przew. Wydziału Opieki Przesiedleńcom 06-41 wszedł do Rady Żydowskiej z ramienia Wydziału opieki Społ przy RŻ wszedł do komisji d/s 100.000 obiadów - Ośrodek Dyspozycyjny Przewodniczący Wydziału Opieki Społecznej (08-41 w prezydium akademii miesiąc dziecka przemawia na akademii na zakończenie MD - udział w konferencji - dzielenie pieniędzy w składzie Komisji Opieki nad przesiedleńcami 05-42 Prezes WPS i jednocześnie JHK wiceprzewodniczący RŻ od 23-07-42

(7)

Adwokat, autor książki "Filozofia Kanta", działacz społeczny. W getcie członek Rydy Żydowskiej, członek Prezydium Żydowskiej Samopomocy Społecznej, od maja 1941 przew. Wydziału Opieki Społecznej Rady Żydowskiej, po śmierci Czerniakowa /23-07-42/ wiceprzewodniczący Rady Żydowskiej. Zamordowany w pierwszych dniach powstania w getcie warszawskim.

(8)

Znany żydowski adwokat. W młodości był socjalistą, działacz partii Socjaliści- Syjoności (S.S.), w późniejszej fazie terytoralista. Dobrze znał jidysz , był doskonałym mówcą.Później oddalił się od socjalizmu i w ogóle od żydowskiego życia społeczno-politycznego.. Sudiował w Niemczech i doskonale mówił po niemiecku.Był zdolnym, energicznym i bardzo ambitnym człowiekiem. Lawirował między Judenratem i ,,samopomocą". Po śmierci Czerniakowa był jednym z zastępców następnego przewodniczącego Judenratu

(9)

Adwokat. Przewodniczący Wydziału Prawnego Gminy.

(10)

adwokat, członek prezydium ŻSS, członek Judenratu

(11)

adwokat, dr, czł Gminy, osłona socjalna ostatni, który kieruje samopomocą (JHK) na czele działu kontroli

(12)

adwokat, cz3onek Prezydium Gminy, cz3onek Prezydium ŻSS zastrzelony w piątek 23 kwietnia 43r, na dziedzińcu Umschlagu

(13)

Adwokat, członek Prezydium Rady, powstałego w lipcu1942 po śmierci A.Czerniakowa.

(14)

jedyny żydowski członek Rady Głównej Opiekuńczej, głowa JHK wszedł do Rady tuż przed akcją, po śmierci Rozena przewod. Komisji Wydziału Pracy, członek Prezydium Rady, zdolny, popularny, dobra znajomość niemczyzny, studia w Monachium, germanofil roztaczał wokół siebie atmosferę rzekomych wpływów, jeździł do Krakowa do Franka czynny i ruchliwy, miał nieprzychylną opinię w społeczeństwie

(15)

Doktor, adwokat, autor książki "Filozofia Kanta"; radca w Gminie; członek Presydium ŻSS; kierował centralną akcją dożywiania (lato 1941) jako przewodniczący Wydziału Opieki Społecznej Gminy;

(16)

radca Gminy

(17)

Adwokat. Jeden z czołowych działaczy Żydowskiej Samopocy Społecznej. Udawał się codziennie na aryjską stronę po dyspozycje do Transferstelle (B.T.-B.).

(18)

Jeden z bogaczy i autorytetów w getcie. Aresztowany pod koniec lipca 1942 r.

(19)

Członek delegacji wysłanej pod koniec października 1940 r. na spotaknie z gubernatorem Frankiem.

(20)

adwokat, przew. komisji dyscyplinarnej ŻTOS, radca Gminy, przew. Wydz.Opieki Społecznej

(21)

adwokat,prezes rady Żydowskiej, roztrzelany w budynku Gminy 18-IV-43

(22)

Zostaje vice przewodniczącym po objęciu urzędu przez Lichtenbauma.

(23)

Doktor. Członek Komisji Dyspozycyjnej przy Wydz. Zaopatrywania - grudzień 41r.

(24)

Adwokat, był jednym Z czołowch działaczy Żydowskiej Samopomocy Społecznej

(25)

Adwokat, posiadający kontakty i koneksje w Krakowie, jeszcze z okresu studiów w Niemczech.

(7)

Janusz Korczak szukał u niego rady i pomocy w rozwiązaniu problemów "umieralni" - Głównego Domu Schronienia przy Dzielnej.

(9)

lip. 41

(12)

O tej samej osobie jest mowa m.in. w relacji 301-400

(23)

Prawdopodobnie chodzi o Gustawa.

(4)

Reicher, Edward, W ostrym świetle dnia. Dziennik żydowskiego lekarza 1939-1945

(9)

dokumenty z Archiwum Akt Nowych dotyczące getta warszawskiego

(10)

Ringelblum, Emanuel, Kronika getta warszawskiego wrzesień 1939 - styczeń 1943

(12)

Feinstein, Marek, relacja 301-509

(14)

Ernest, Stefan, Pam. 195, Trzeci Front. O wojnie wielkich Niemiec z Żydami Warszawy 1939-1943

(15)

Czerniaków, Adam, Adama Czerniakowa dziennik getta warszawskiego. 6 IX 1939 - 23 VII 1942

(16)

Pamiętniki Żydów; sygn.302/27; w Archiwum ŻIH;

Pamiętnik zawiera informacje o różnych aspektach życia w getcie
warszawskim: wewnętrzne więzienie w getcie, przymusowa dezynfekcja, działalność agentów gestapo (tzw. trzynastki) oraz przedsiębiorców Kona i Hellera, przesiedlenia ludności z prowincji, działalność komitetów domowych, rozwarstwienie społeczne ludności getta, szmugiel żywności, konfiskata futer, zmniejszanie granic getta, wystawy sztuki, przesiedlenie Cyganów do getta. Fragmenty o charakterze informacyjnym przeplatają się ze zbeletryzowaną narracją, poświęconą przeżyciom.
Autor (ur. 1915) był z zawodu artystą-malarzem, a podczas okupacji funkcjonariuszem Żydowskiej Służby Porządkowej w getcie warszawskim. Jak wynika z posłowia do pamiętnika, podczas powstania w getcie wydostał się na tzw. aryjską stronę, a po powstaniu warszawskim został wywieziony do Sachsenhausen. W 1945 r. przekazał pamiętnik Żydowskiej Komisji Histo-rycznej w Warszawie. Zmarł we Francji w 1955 r.

(18, 19)

Kapłan, Chaim Aron, Scroll of Agony. The Warsaw Diary, transl. from Hebrew and ed. by A. I. Katsh

(20)

Bryskier, Henryk, fragmenty relacji drukowane w "Pamiętniki z getta warszawskiego. Fragmenty i regesty", opr. M. Grynberg

(22)

Adler, Stanisław, ,

(23)

Dokumenty z Archiwum Ringelbluma, cz. II

(24)

Autorka rozpoczęła pisanie 5 stycznia 1944 roku, a ostatni wpis pochodzi z 14 stycznia 1945 roku. Dziennik zapisany został w dziesięciu zwykłych, szkolnych zeszytach w kratkę. Powstawał nieregularnie. Bermanowa sięgała po pióro zapewne tylko wtedy, gdy znalazła wolną chwilę i kiedy starczało jej siły.
Kolejne zapisy, skrupulatnie datowane, prowadzone w języku polskim powstawały najpierw w okupowanej Warszawie ("w ukryciu"), potem w okup[owanej stolicy ("wolnej"), jeszcze później (znów "na aryjskich papierach") w kilku podstołecznych miejscowościach. Najstarsze opisane wydarzenie miało miejsce podczas Kampanii Wrześniowej 1939, ostatnie - trzy dni przed wyzwoleniem Warszawy (17 stycznia 1945).

(1) s. 41, (2) 111,122,130,219,329, (3) 58-59,136,160,185, (4) 59, (5) 249, (6) II 45/3, 49/2, 57/2,64/3, 90/5, 104/2, III 60/1, 63/2, 89/1, 91/2, 92/2, (7) 108 p, (8) str.90,92,277, (9) [27,, s., 10], (10) [273p], (11) 49,60,119, (13) , str.40, (15) 123; 254, (16) 158, (17) 39, 271, (18) 298, (19) 194, (20) [211], (21) 40, (23) 91, s. 5, (24) 271, (25) , cz2 str.86