Imię: Wincenty Nazwisko: Szymański

Mąż Marii, ojciec Czesławy, która zmarła w 1934 r., Zygmunta, który zmarł na gruźlicę w 1941 r. i Leona wywiezionego do Oświęcimia, gdzie zginął. Wiosną 1942 r., znajomy sprzed wojny, Pentelka, przyprowadził do Szymańskich trzynastoletnią córkę Halinkę, sam wrócił do getta. Halinka miała wyraźne semickie rysy. Szymańscy zrobili dla dziewczynki kryjówkę w podwójnej ścianie szafy, gdzie chowała się w chwilach zagrożenia. Wincenty wystarał się o metrykę dla Halinki na nazwisko Szymańska. Maria i jej mąż chodzili do pracy, więc w tym czasie opiekował się Halinką siostra żony, Zofia Kowalska, która mieszkała w tym samym domu. Po upadku powstania warszawskiego Szymańscy trafili do obozu w Pruszkowie, a Halina do pracy do Rzeszy, z aryjskimi dokumentami. Po wojnie Szymańscy zamieszkali na Bednarskiej, zaczęli poszukiwania Halinki m.in. przez radio. Halinka wróciła ciężko chora na gruźlicę, nie pomagało leczenie w Otwocku.