Imię: Nieznane Nazwisko: Rosenfeld (5)

  • (1, 2, 3, 4, 5) TAK
  • (1, 2, 3, 4, 5) Mężczyzna
  • (2) Michał , (3) Michał , (4) Michał , (5) Michał
  • (1) Rosenfeld , (2) Rosenfeld , (3) Rojzenfeld , (4) Rojzenfeld , (5) Rozenfeld, Rojzenfeld
  • (1) Różyński, (5) Michał Biały
  • (5) 1943
  • (5) Krawcowizna
  • (1, 2, 3, 4) Brak informacji, (5) Z Warszawy
    • (5) Żyd
  • (1)

    Ukrywa się, opiekują się nim Bermanowie

    (2)

    Działacz PPR. Przebywa w bunkrze przy Młej 18, "ubrany przypadkiem w czerwoną koszulę. Ktoś powiedział: Czy to z powodu pierwszego maja? Pewnie zjawi się rosyjski spadochroniarz i wybawi nas."

    (3)

    Działacz PPR w getcie. Później członek kierownictwa ŻOB.

    (4)

    Psycholog. W gettcie w-skim współpracował z Centosem. Był członkiem Komendantury Żydowskiej Organizacji Bojowej., jako przedstawiciel Polskiej Partii Robotniczej w getcie. Brał udział w powstaniu w getcie a następnie w partyzantce. Zginął w walce z okupantem, nie daleko W-wy.

    (5)

    Przed wojną student UW, nauczyciel w internacie Centosu. Po wybuchu wojny prowadził działalność społeczną we Lwowie. Od 42 w getcie warszawskim. W sztabie ŻOB reprezentuje PPR. 8 maja znajdował się w bunkrze przy Miłej 18, zdołał się jednak stamtąd wydostać. Wyszedł z getta kanałami 10 maja i wraz z innymi przyłączył do partyzantów w lasach wyszkowskich, był dowódcą oddziału. We wsi Krawcowizna jego grupa została zaskoczona przez Niemców. Zginął w walce.

    • (1) wokół autora
    • (2, 3, 5) działacze
    • (4) inteligencja
  • (5)

    Przybył do lasku w Łomiankach z drugą grupą bojowców na początku maja.

  • (2)

    Rufeisen-Schűpper, Helena, Pożegnanie Miłej 18. Wspomnienia łączniczki Źydowskiej Organizacji Bojowej

    (3)

    Barski, Józef, Przeżycia i wspomnienia z lat okupacji

    (5)

    Wspomnienia Cywii Lubetkin, jednej z najwybitniejszych postaci żydowskiego ruchu oporu i powstania w getcie warszawskim, to zapis jej relacji z okresu okupacji. Po przyjeździe po wojnie do Palestyny, chcac by pamięć o wydarzeniach, w których brała udział, nie zaginęła, opowiadała na spotkaniach w kibucach o tym, jak zagłada przebiegała i co ludzie z jej środowiska czynili, by się jej - bez szans na zwycięstwo - przeciwstawić. Opis samego powstania w getcie jest główną i najbardziej wstrząsającą częścią wspomnień. Uznawane są powszechnie za jedno z najważniejszych źródeł do historii powstania. Ukazały się wcześniej w językach hebrajskim, żydowskim, angielskim i rosyjskim.
    Relacja Dawida Szteina w książce "Ten jest z ojczyzny mojej”, s. 273 –276

  • (1) 66, (2) 111, (3) [s., 13], (4) 152,153,243,, (5) 142-143