Imię: Stanisława Nazwisko: Radomińska

Samotna matka z synkiem Andrzejkiem, prosta kobieta pochodząca z kresów. Żyła w strasznej biedzie. Mieszkała w małym pokoiku. Była gorliwą katoliczką, uważała, że trzeba czynić dobrze i pomagać ludziom. Z tego powodu, z radością przyjęła do siebie, za niewielką opłatą, dwunastoletnią Emilię Złotowską (Wędrowską). Emilka nie miała żadnych dokumentów, nie mogła wychodzić z domu, zajmowała się dzieckiem. Stanisława chodziła sprzątać do ludzi. Stanisława przekonała Emilię do wiary. Postanowiła, że trzeba wyrobić jej dokumenty, poszła z nią do magistratu. Kiedy Emilia miała już dokumenty, wyjechały obie z dzieckiem do Świdrów Wielkich koło Otwocka. Tam je zastało wyzwolenie.