Imię: Ludwik Nazwisko: Orłowski

Syn Romana i Emilii z Czapigów. Żonaty, ojciec Marii, Heleny, Stanisława, Ryszarda i Jerzego. W czasie okupacji pracownikiem Inspekcji Handlowej pracował na bazarach, m.in. na bazarze Wołówka w getcie. Był członkiem PPR i Armii Ludowej (w sekcji specjalnej sztabu głównego). Miał kontakty z żydowskimi organizacjami lewicowymi (?). Towarzysze przysyłali do niego osoby, którym miał umożliwić przedostanie się do Związku Radzieckiego. Nocowali u niego, a później eskortował ich do Hrubieszowa lub Zamościa. Mieszkała u niego m.in. Bela Taszer po zamknięciu getta, wyrobił jej kenkartę na nazwisko Helena Trojniak; Maria Borakowska; pan Wiśniewski, który później trafił do partyzantki; dzieci przysyłane z getta. Dzieci były kąpane, odwszawiane, przebierane w czyste ubrania. Następnie odprowadzane na statek w porcie wiślanym i pod opieką m.in. Zygmunta Myszkowskiego, Marii Orłowskiej (najstarsza córka Ludwika), trafiały do Hrubieszowa lub Zamościa. Na Dobrą zgłaszali się też inni Żydzi, którzy trafiali do partyzantki w lasach kampinoskich lub wyszkowskich. Orłowskiego odwiedzał, aż do powstania warszawskiego, Heniek ps. Długi, oficer grupy z Nad Bugu (?). Brał udział w powstaniu warszawskim na Powiślu w Armii Ludowej.