Imię: Stanisław Nazwisko: Nisenszal

Zam. w Otwocku, we wrześniu 1939 opuścił miasto na rozkaz armii polskiej; wrócił 23 września 1939. Od 1 października 1939 do 1941 r. intendent w szpitalu dla umysłowo chorych „Zofiówka” w Otwocku. 1 grudnia 1941 r. wstąpił do Służby Porządkowej przy Judenracie w Otwocku. W czasie akcji likwidacyjnej 19 sierpnia 1942 został skierowany do grzebania ciał zamordowanych pacjentów „Zofiówki”. W akcji zginęła jego rodzina. Do 1 grudnia 1942 r. przebywał w obozie na terenie szpitala, następnie wraz z częścią więźniów przeniesiono go do getta warszawskiego. W getcie pracował w szopie Schulza. 17 lutego 1943 r. przedostał się na stronę aryjską. Ukrywał się w 18 różnych mieszkaniach, szantażowany przez gospodarzy. Pomagała mu jego przyszła żona; przez 3 miesiące otrzymywał pieniądze od dyrektora Guzika z Jointu. Po upadku powstania warszawskiego pozostał w ruinach wraz z grupą 5 Żydów. Wyzwolony 17 stycznia 1945 r., wrócił do Otwocka. Autor relacji.