Imię: Nieznane Nazwisko: Nasibirski

Przed wojną ma firmę utylizującą kości w Międzyrzeczu. Jego żona jest adwokatką. W getcie Nasibirski produkuje pędzle, które odbiera Ludwik Hencel, jest mu winien pieniądze. Spotykają się przypadkiem po wyjściu Nasibirskich z getta. Nasibirska jest służącą; Nasibirski opowiada Ludwikowi, że jest w ciężkiej sytuacji, okradli go. Ludwik bierze Nasibirskiego do siebie. Nie jest lekko: „To był bardzo ciężki człowiek, nie umiał z ludźmi współżyć”. Nasibirski nie ma pieniędzy, Ludwik go utrzymuje. W jego kamienicy zostaje wykryta tajna drukarnia, Ludwik przenosi Nasibirskiego do swojego szwagra na Pańską. Nasibirski ukrywa się tam z innymi Żydami, m.in. Tykocińskimi. Postanawiają przeczekać powstanie w bunkrze, wybudowanym w okolicy Pańskiej. Nie wychodzą z Warszawy, głodują. Z głodu jedzą koty.