Imię: Josef Nazwisko: Kapłan

  • TAK
  • Mężczyzna
  • Josef
  • Kapłan
  • 1913-00-00
  • 1942-09-11
  • Kalisz
  • Warszawa
  • Urodzony w 1913 r. w Kaliszu. Po krótkim pobycie na terenach zajętych przez Armię Czerwoną oraz w Wilnie wrócił do Warszawy. Należał do wybitnych postaci konspiracyjnego ruchu chalucowego i Haszomer Hacair. Na początku 1940 r. założył wraz z Tosią Altman konspiracyjny ruch Haszomer Hacair działający na terenie całej Generalnej Guberni. Był lektorem na seminariach. Kierował działalnością ruchu. Redagował \"Przegląd Rolniczy\". Pod tym zakamuflowanym tytułem ukazała się seria artykułów o ruchu. Był jednym z organizaorów trasy pzerzutowej przez Słowację. Aktywny w kierownictwie Hechalucu i koordynacji chalucowej. Zorganizował fermę rolniczą w Żarkach pod Częstochową oraz kibuc Haszomer Hacair w Warszawie. W dniach wielkiej akcji zaopatrywał ŻOB i wyznaczał jej dowódców. Współorganizował podpalanie domów po deportowanych Żydach. Przeprowadzał bojowców do baz partyzanckich w okolicy Międzyrzeca i Hrubieszowa. Aresztowany przez gestapo 3 września 1942 r. i uwięziony na Pawiaku, został wywieziony na śmierć 11 września. Pochowali go przyjaciele bojowcy na boisku \"Skry\", w pobliżu żydowskiego cmentarza na ulicy Gęsiej-Okopowej.

  • działacze, nauczyciele, prasa
  • W czasie okupacji prowadził dziennik, który został przekazany na przechowanie Irenie Adamowicz. Na początku 1943 r. dziennik wydobyto z ukrycia z jednego z klasztorów i przekazano Ariemu Wilnerowi. W czasie aresztowania Wilnera prawdopodobnie wpadł w ręce gestapo.

  • Wspomnienia Cywii Lubetkin, jednej z najwybitniejszych postaci żydowskiego ruchu oporu i powstania w getcie warszawskim, to zapis jej relacji z okresu okupacji. Po przyjeździe po wojnie do Palestyny, chcac by pamięć o wydarzeniach, w których brała udział, nie zaginęła, opowiadała na spotkaniach w kibucach o tym, jak zagłada przebiegała i co ludzie z jej środowiska czynili, by się jej - bez szans na zwycięstwo - przeciwstawić. Opis samego powstania w getcie jest główną i najbardziej wstrząsającą częścią wspomnień. Uznawane są powszechnie za jedno z najważniejszych źródeł do historii powstania.

  • 74, 163, 181-182