Imię: Icchak Nazwisko: Kacenelson

Urodzony w 1886 r. w miasteczku Karelicz (Białoruś). Mieszkaniec Łodzi. Pisarz, poeta, wychowawca, pedagog. Współzałożyciel hebrajskiego teatru, dramaturg i reżyser. Pisał po hebrajsku i po żydowsku. Przyjaciel twórców nowej hebrajsko-żydowskiej literatury. Przyjaźnił się z nim Hilel Cajtlin. Po wkroczeniu Niemców do Łodzi przeniósł się do Warszawy. Publikował swe utwory na łamach konspiracyjnej prasy Droru. Wykładał w konspiracyjnym gimnazjum, był lektorem na seminariach Droru. założył tam też zespół dramatyczny. Sympatyk ruchu chalucowego przed wojną oraz w konspiracji. W dniach wielkiej akcji stracił żonę Chanę i dwóch młodszych synów. Brał udział w powstaniu w styczniu 1943 r. W czasie powstania kwietniowego przeszedł ze swoim synem Cwim na stronę aryjską, gdzie znalazł czasowe schronienie. W połowie 1943 r. udało mu się uzyskać fałszywe dokumenty południowoamerykańskie i wyjechał z synem do okupowanej Francji, do obozu w Vittel. 18 marca 1944 r. został wraz z synem wywieziony do obozu w Drancy, a następnie do Oświęcimia. Tam zginęli na początku maja 1944 r.
Jego twórczość z okresu okupacji hitlerowskiej była wielostronna i bogata. Utwory przechowywane były na Dzielnej 34 i po wojnie wydobyte z ruin. Jeden utwór zachował się w tajnym archiwum \"Oneg Szabat\". Wiersze i dramaty z obozu w Vittel i tam zakopane, zostały wydobyte po wyzwoleniu. \"Pieśń o zamordowanym narodzie żydowskim\" opublikowano w języku żydowskim, hebrajskim, włoskim, francuskim, angielskim, niemieckim oraz niektóre fragmenty w języku polskim. Jego imieniem nazwane zostało w kibucu im. Bojowników Getta muzeum upamiętniające zagładę i powstanie oraz ulice w różnych miastach państwa Izrael. Jego bratem był Dawid Dąbrowski, przed wojną - dyrektor założonej przez niego szkoły hebrajskiej w Łodzi.

W kierowanym przez niego zespole dramatycznym występowała m.in. Madzia, jedna z uczennic gimnazjum Droru.