Imię: Stefan Nazwisko: Giemza

Dozorca domu na ul. Ciepłej 10, od 1942 roku, po likwidacji małego getta. W 5-piętrowej kamienicy, w której Stefan Giemza jest dozorcą, ukrywają się rodziny żydowskie. W mieszkaniach zameldowani są posiadacze aryjskich dokumentów. Niektórzy Żydzi nie wychodzą na ulicę, inni chowają się w szafach. Giemza – także dla własnego bezpieczeństwa – nie zwraca na nich uwagi, chociaż rozpoznaje w nich Żydów.

Z niektórymi żydowskimi lokatorami Giemza utrzymuje przyjazne relacje. W razie niebezpieczeństwa puka do mieszkania i uprzedza niezameldowanych lokatorów o zagrożeniu. W kamienicy mieszka także żydowska rodzina z Kalisza, m.in. niejaka Marglasińska. Ma zły wygląd, Giemza płaci w jej imieniu komorne administratorowi. Przychodzi do Marglasińskiej na rozmowy; bierze w nich udział także siostra Marglasińskiej. Mieszka ona w tej samej kamienicy, w mieszkaniu, które kupiła, nie jest w nim jednak zameldowana. Mieszka tam też niejaka Jaworska. Zdarza się, że Jaworska nie chce jej wpuścić do mieszkania. Siostra Marglasińskiej prosi o pomoc Giemzę, który otwiera jej drzwi wytrychem. Jaworska jest w domu. Giemza czuje się nieswojo – wpuścił osobę bez meldunku. Jaworska donosi na swoich sublokatorów. Policja aresztuje siostrę Marglasińskiej i jej braci; jednego z nich zabija.

Inna lokatorka kamienicy, Białobrzeska, przechowuje Żydów, matkę z synem. Tajniacy i zatrzymują tych lokatorów. Gestapo aresztuje także Białobrzeską i Giemzę. Policjanci starają się wyciągnąć z Giemzy, czy w kamienicy mieszkają inni Żydzi. Aresztują go, prowadzą na komisariat, gdzie go przesłuchują, grożą śmiercią i biją dotkliwie. Giemza twierdzi, że nie wiedział o Żydach mieszkających w kamienicy.