Imię: Eliezer Nazwisko: Geler (5)

  • (1, 2, 3, 4, 5) TAK
  • (1, 2, 3, 4, 5) Mężczyzna
  • (1) Eliezer , (2) Eleizer , (3) Eliezer , (4) Eliezer , (5) Eliezer
  • (1) Geler , (2) Geller , (3) Geller , (4) Geller , (5) Geller,Geler
  • (1) Geller
  • (3, 5) 1918
  • (3) 1943-1944, (5) koniec 1943
  • (3, 5) Opoczno
  • (2) Oświęcim, (3, 5) Auschwitz
  • (1, 2, 3, 4, 5) Brak informacji
  • (1)

    Członek Gordonii. Ukrywa się wraz z innymi bojowcami ocalałymi z powstania w getcie w fabryce klisz celulojdowych na Pradze (Aleja 11 Listopada). Po pożarze strychu fabrycznego, poparzony, zdołał uciec. Znalazł się w "Hotelu Polskim".

    (2)

    Kierował Gordonią- młodzieżową organizacją syjonistyczną w getcie w-skim. Był żołnierzem wojska polskiego.Był jednym z organizatorów powstańczego ruchu żydowskiego. Wydawał czasopisma i organizował kibuc i seminarium GORDNII W czasie powstania był dowódcą jednego z oddziałów walczących na terene warsztatów Tebensa. Przeżył powstanie ale zginął w Oświęcimiu

    (3)

    członek ŻOB, poszedł do Hotelu Polskiego latem 1943, bo był poparzony [pożar w fabryce na Pradze, gdzie się ukrywał] i został poznany w szpitalu - wersja Edelmana

    (4)

    Jeden z dowódców ŻOB. Dowodził oddziałem walczącym podczas pierwszych w getcie starć w czasie II akcji. Podczas powstania dowodził ośmioma oddziałami w Centralnym Getcie, w rejonie Nalewek, Miłej, Gęsiej i Zamenhofa. Jego oddział walczył przy Lesznie 76. 29-04-43 wyprowadza ok. 40 bojowców na aryjską stronę. Ukrywał się m.in. w fabryce celuloidu na warszawskiej Pradze. W listopadzie 1943 kryjówka, pełna materiałów wybuchowych, staje w płomieniach: z sześciu bojowców udaje się uciec i przeżyć tylko Gellerowi. Władka spotyka go ponownie latem 1943 w niesławnym Hotelu Polskim.

    (5)

    Absolwent Wyższej Szkoły Handlowej w Łodzi, aktywny działacz Gordonii. W kampanii wrześniowej brał udział w bitwie pod Kutnem. W drugiej połowie 40, podobie jak wszyscy polscy żołnierze Żydzi, został zwolniony z obozu i przeniesiony do getta warszawskiego. Był inicjatorem i redaktorem gazety Gordonii "Słowo Młodych", która docierała również do innych gett. W 1941-42 jako Jan Kowalski jeździł do gett na Sląsku i organizował tam grupy oporu. Utrzymywał kontakt z biurem Histadrutu w Genewie. Uczestniczył w akcji zbrojnej w getcie w styczniu 43. W powstaniu był komendantem dziewięciu (ośmiu?)grup bojowych na terenie szopów Toebbensa i Schultza. Getto opuścił kanałami 29 kwietnia 43 i razem z innymi bojowcami ukrywał się na strychu fabryki błon fotograficznych przy ul 11 Listopada. Kiedy 24 maja wybuchł tam pożar, Eliezer, poparzony i ranny zdołał jednak uciec. W lecie 43 został wysłany razem z innymi Żydami, posiadaczami zagranicznych paszportów, do obozu w Bergen Belsen. Stamtąd z grupą 1800 Żydów przewieziony do obozu w Bergau koło Drezna, następnie 21 X do Auschwitz. W jakiś czas później został tam zamordowany.

    • (1, 2, 3, 4, 5) działacze
  • (1)

    Rufeisen-Schűpper, Helena, Pożegnanie Miłej 18. Wspomnienia łączniczki Źydowskiej Organizacji Bojowej

    (3)

    Edelman, Marek, relacja 301-5002

  • (1) 118; 124, (2) 217, (4) 152,187,191,193,201-202,224, (5) 108,126,132,135, 140,141,142,143, 232