Imię: Adam (Piotr Andrzej) Nazwisko: Dembicki (Tenenbaum)

  • NIE
  • Mężczyzna
  • Adam (Piotr Andrzej)
  • Dembicki (Tenenbaum)
  • Tenenbaum
  • 1924-02-06
  • Łódź
  • Tak
  • Spoza Warszawy
  • Łódź ul. Kościuszki, później Cegielniana
  • Piusa 13; Sienna; Próżna 13; Grzybowska róg Wroniej;
  • Żyd
  • zły
  • podstawowe
  • w mieszkaniu
  • rozpoznanie
  • Urodził się w Łodzi w średnio zamożnej rodzinie. Ojciec, Net Tenenbaum, inżynier, zmarł wcześnie. Matka Zofia, z domu Lederman, uczyła się w Berlinie w s\kole artystycznej, a później w Moskwie w szkole im. Tretiakowskiego, zajmowała się rękodziełem artystycznym. Chłopcem zajmuje się opiekunka, Jadwiga Antas. Mieszkają w Łodzi na Kościuszki róg Zamenhofa. Po śmierci ojca przenoszą się do babci, Rozalii Lederman, na Cegielnianą. Utrzymują się głównie z majątku dziadka Ledermana, którym zarządza wuj Klemens Poznański. Adam chodzi do szkoły przy zgromadzeniu kupców, później do szkoły pracy i do gimnazjum społecznego. W lutym 1940 r. rodzina przenosi się do Warszawy. Wyjeżdża wtedy: Piotr(Adam) Tenenbaum (Dembicki) z matką Zofią, Rozalia Lederman, Klemens Poznański z żoną Marią i synkiem Stefankiem. W Warszawie zamieszkują razem na Piusa (Piękna) 13 u pani Oberlander. Adam chodzi do zawodowej szkoły ślusarskiej. Po utworzeniu getta mieszkają na Złotej na przeciwko PASTY, później na Siennej. Adam w tym okresie pracuje w fabryce śrub i drutu Polanowskiego na Glinianej. Cały czas utrzymują się z zasobów wuja Poznańskiego. Przenoszą się na Próżną 13. 8 sierpnia 42 r. zostają zabrani do transportu matka i wuj z rodziną. Dzień później na Umschlagplatz trafia Adam, zostaje wyciągnięty prze komendanta placówki z którą wychodził do pracy. Pracuje teraz przy rozbiórce budynków, w połowie grudnia 42 r. nawiązuje kontakt ze Szmitem, którego pierwszą żoną była kuzynka matki. Szmidt jest ślązakiem, Polakiem niemieckiego pochodzenia. Załatwia sobie aryjską kenkartę, metrykę urodzenia na nazwisko Adam Dembicki. Zaczyna pracę w betoniarni pana Szmidta na Polkowskiej. Zamieszkuje na Grzybowskiej róg Wroniej u pani Żegoty. Szmugluje też mąkę kupowaną pod Łowiczem. w marcu 1943 r. wyjeżdża na roboty do Niemiec. Wraca w styczniu 1945 r. do Łodzi.

  • przed wojną, w getcie, wysiedlenie
  • działania Polaków, mieszkaniowe, pomoc
  • kontakty z innymi Żydami, obcy człowiek, pomoc długotrwała, pomoc lokalowa, praca, wyjazd na roboty, z papierami aryjskimi, znajomi