Imię: Zofia Nazwisko: Chomska

  • TAK
  • Kobieta
  • Zofia
  • Chomska
  • Tauber
  • 1921
  • Nieznane, prawdopodobnie Warszawa
  • Tak
  • Z Warszawy
  • Śródmieście, Wola
  • Karmelicka 4
  • getto, ul. Towarowa 36, ul. Elektoralna, Brwinów, Radom, Garbatka
  • Żyd
  • dobry
  • średnie
  • na powierzchni
  • donos/denuncjacja, inne zagrożenie, rozpoznanie, szantaż/szmalcowanie zakończone ucieczką

  • Przed wojną Zofia kończy gimnazjum; jej ojciec jest kapelusznikiem. W getcie ojciec Zofii załatwia rodzinie pracę w szopie Schultza, dzięki pomocy syna dawnego klienta. Dostają dzięki temu Ausweisy, zaświadczenia o pracy. Zabierają ze sobą do szopu 10-letniego Julka, młodszego brata Zofii. W getcie Zofii wiele razy udaje się uniknąć aresztowania lub wyjść z kotła, m.in. dzięki zielonemu numerkowi życia. W marcu 1942 Zofia wychodzi za mąż, we wrześniu ’42 jej mąż zostaje wywieziony, prawdopodobnie do Treblinki, gdzie ginie. W styczniu 1943 rodzina Chomskich zaczyna planować ucieczkę z getta. W tym celu chcą nawiązać kontakt z dawnymi sąsiadami z Karmelickiej, mieszkającymi na Towarowej 36. Zofii udaje się wyjść z getta dzięki pomocy Polki, pracującej w szopie Toebbensa. 13.04.1943 dociera do Popielańskich na Towarową, przyjmują ją życzliwie. Gospodyni zatrzymuje Zofię na kilka dni. W międzyczasie wybuch powstania w getcie uniemożliwia Zofii powrót do rodziny. Zostaje u Popielańskich, są dla niej „ciocią” i „wujkiem”, pomagają jej zdobyć pracę w fabryce gilz do papierosów na Elektoralnej. Zofia pracuje i dokłada się do utrzymania domu. W czasie Powstania Zofia i Popielańscy kryją się na Elektoralnej, po zdobyciu terenu przez Niemców czekają na pociąg, mający ich zawieźć do Pruszkowa. Zofia z koleżanką idzie tam pieszo. Uciekają w Kopytkach, kierują się w stronę domu znajomej. Zofia przebywa krótko w rozmaitych okolicach: w Brwinowie, Radomiu, Garbatce, pracuje jako służąca; wszędzie jednak szybko zaczynają ją podejrzewać o żydowskie pochodzenie i wypraszają w mniej lub bardziej życzliwy sposób.

    Z rodziny przy życiu pozostaje tylko jej brat, który przeżył na zesłaniu w Rosji. Rodzice i młodszy brat zginęli. W 1946 Zofia wyjeżdża do Izraela.

  • powstanie warszawskie, poza gettem, w getcie
  • działania Niemców, społeczne, życie prywatne / życie codzienne
  • antysemityzm, atmosfera, autor, dozorcy, dzieci, Judenrat, kolaboracja, mieszkaniowe, nauczyciele, Niemcy, obozy, ocaleni, Polacy, policja żydowska, pomoc, rzemieślnicy, selekcja, strona aryjska, szantaż, szmalcownicy, szopy, świadomość Zagłady, terror, urzędnicy, wokół autora, wyjście z getta, życie codzienne, życie prywatne, Żydzi
  • str. 8