Imię: nieznane Nazwisko: Chodźko

Żona Mieczysława Chodżki, z wykształcenia mgr farmacji, matka dwóch córek. Przyjechała z mężem z Łodzi do Falenicy. Trafiła do getta. Przed akcją wysiedleńczą, mąż zmusił ją do ucieczki z dziećmi na stronę aryjską. Początkowo ukrywają się w nieczynnej piekarni do czasu uzyskania kenkarty. Kenkartę i metryki chrztu dla dzieci załatwił urzędnik stanu cywilnego Zygmunt Rost. Kenkarta była na nazwisko Helena Kowalska.
Nie mgła pracować w zawodzie, więc aby utrzymać dzieci zajęła się handlem. Handlowała rybami, owocami i innymi produktami. Wielokrotnie się przeprowadzała na skutek szantażowania przez szmalcowników. W listopadzie 1943 r była kucharką oddziału AK, który stacjonował w okolicy wsi Dębinka, pow falenicki. Z tego powodu była przesłuchiwana, wraz z dziećmi, na posterunku w Falenicy. Mieszkała wtedy w na wpół zrujnowanym domku, w pobliżu mostu do Jeziornej. Tam odnalazł ją mąż Mieczysław, po swojej ucieczce z obozu Treblinka 1. Ukrywała go na strychu domu, a w nocy sypiała z dziećmi i mężem w jedynym łóżku w domku. Została zmuszona do opuszczenia domu przed nadejściem frontu radzieckiego. Po wyzwoleniu, wyjechała do Lublina razem z mężem.