Imię: Adolf Nazwisko: Berman

Polski i izraelski polityk o lewicowych poglądach, sekretarz Żegoty, brat Jakuba Bermana, powojennego członka Komitetu Centralnego PZPR. Absolwent filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1926 członek partii Poalej Syjon – Lewica. W czasie okupacji kieruje żydowską organizacją charytatywną, Centralą Związku Towarzystw Opieki nad Sierotami i Dziećmi Opuszczonymi „Centos”. Organizacja opiekowała się dziećmi (poniżej 14 roku życia) w getcie warszawskim; utrzymywała sierocińce, internaty i półinternaty, kluby i kuchnie dla dzieci. Berman pomaga także Żydom w ucieczkach z getta. Jest odpowiedzialny za wyszukiwanie kontaktów z Polakami po aryjskiej stronie. Po wielkiej akcji likwidacyjnej w getcie kontynuuje podziemną działalność – m.in. za jego sprawą ocalono notatki historyka warszawskiego getta Emanuela Ringelbluma. Członek prezydium Żydowskiego Komitetu Narodowego (ŻKN) i jego reprezentant wobec polskiego podziemia. Pełni funkcję sekretarza w prezydium Żegoty. Zaprzyjaźnia się z Władysławem Bartoszewskim, którego dwukrotnie wyciąga z więzienia po wojnie (1946 i 1948). Podczas powstania warszawskiego członek Rady Politycznej Armii Ludowej na Żoliborzu. Po wojnie przewodniczący (do 1949) Centralnego Komitetu Żydów Polskich. Dzięki m.in. jego negocjacjom z władzami PRL czasowo otwarto granice Polski dla masowej emigracji Żydów. W 1950 wyemigrował do Izraela. Był deputowanym Knesetu i publicystą.