Chaskiel, jako specjalista, poszedł obejrzeć-...

Chaskiel, jako specjalista, poszedł obejrzeć- z bliska -kraty zagradzające kanał. Stwierdził, że odpowiedni naostrzonymi nożami można je przeciąć. Następnej nocy naostrzono mocno nóż, by natychmiast, jeśli to będzie możliwe, przystąpić do pracy. Przy kratach Daniel i Icchak wleźli po żelaznej drabinie i głowami podnieśli żelazną klapę, by obserwować ruchy wartownika (krojone kraty wydawały ostry dźwięk). Po długiej obserwacji stwierdzili, że między jego odejściem a powrotem mijało około 5 minut. Zdecydowano, że przez trzy minuty (między przejściami) można kroić kraty. Ichak dawał odpowiednie znaki ręką. W bunkrze w tym czasie przygotowywano białe rzeczy, by móc się nimi owinąć, by nie być widocznym na śniegu. Ponieważ istniała obawa, że za kratami kanał będzie coraz stromiej schodzić do rzeki zaczęto przygotowywać sznury ze szmat, które miały służyć do związania się, by nawzajem móc się przytrzymywać. Każdej nocy, zanim przystępowano do krojenia krat, należało przez dłuższy czas obserwować zwyczaje wartowników na górze. Niektórzy nie odchodzili daleko od klapy i wtedy trzeba było rezygnować z krojenia. Po piętnastu nocach przejście było gotowe.