Po wyschnięciu źródła, z którego zbierano krop...

Po wyschnięciu źródła, z którego zbierano kroplami czystą wodę, w bunkrze powiało grozą. Należało znów zabrać się do czyszczenia wody czerpanej z kanału, która mimo różnych metod służących do jej dezynfekcji, zawsze niosła ze sobą wielkie niebezpieczeństwo śmiertelnego zatrucia. Innym niebezpieczeństwem, wraz z pojawieniem się wśród gruzów ludzi zbierających rzeczy dla Niemców, była możliwość utracenia możliwości znalezienia jedzenia. I rzeczywiście. Krążący, w czasie dnia, po gruzach ludzie zabierali również i resztki jedzenia. Ludzie z bunkra wychodząc w nocy na poszukiwania nie raz wracali z pustymi rękoma. Najbardziej męczył jednak brak wody. I dlatego postanowiono szukać przede wszystkim nowego źródła. wierząc, że jeżeli było jedno może znajdzie się i następne. Gdy zapadła noc na poszukiwanie wody udali się Icchak i Ignac oraz Samek i Chaskiel. Tej nocy nic nie znaleziono. Dopiero na trzecią noc, gdy Icchak i Daniel odeszli prawie kilometr od bunkra, zauważyli wyciekającą ze ściany znajdującej się obok skrzyżowania wodę. Dzięki temu, że mur w tym miejscu był osłabiony, woda wyciekała wąskim strumieniem. W bunkrze zapanowała wielka radość. Chodzenie po wodę łączyło się jednak z wielkim niebezpieczeństwem. W drodze do strumienia należało przejść obok włazu przykrytego klapą, prowadzącego na zewnątrz. Zwykle obok takich otworów stał niemiecki strażnik. Nieraz zdarzało się, że Niemcy otwierali klapę i wrzucali do środka bombę gazową. Idąc po wodę należało bardzo uważać, by nie wzbudzać żadnych podejrzeń. Ale wody czystej było dość. Starczyło nawet na kąpiel.