Relacja 301-6785 w Archiwum ŻIH

Bronisław Elkana Anlen, rocznik 1907, był technikiem dentystycznym, zaczął studia na Wolnej Wszechnicy Polskiej. Był w getcie, stracił tam żonę i córkę. W maju 1943 uciekł na aryjską stronę. W listopadzie 1943 został rozpoznany i po denuncjacji uwięziony na Pawiaku. 31 lipca 1944 został przeniesiony do Gęsiówki, skąd 5 sierpnia został wyzwolony przez powstańców z batalionu „Zośka”. Brał udział w powstaniu warszawskim w służbie sanitarnej. Po upadku powstania ukrywał się w okolicach Warszawy. Zmarł w 1984.
Relacja 301-6785 obejmuje pod jedną sygnaturą:
- zbiór raportów komórki więziennej Delegatury Rządu RP i Międzyorganizacyjnego Porozumienia Więziennego z 1963 roku;
- relację Bronisława Anlena (O próbach odfaszyzowania Andrzeja Trzebińskiego), z 1972;
- korespondencja pomiędzy Bronisławem Anlenem i Tadeuszem Drewnowskim z 1972;
- polemiki prasowe, opublikowane w Polityce i w Wojskowym Przeglądzie Historycznym; ich autorami są Bronisław Anlen (W dwudziestą rocznicę akcji Pawiak), Zygmunt Śliwicki (O akcji Pawiak), Wacław Sitkowski (Jeszcze w sprawie akcji Pawiak) z 1965;
- listy Bronisława Anlena do Wacława Sitkowskiego i Leona Wanata;

Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.pl