Relacja 301-5549

Bronisława Kozłowska Ratney, z domu Jakubowicz, zaręcza się tuż przed wybuchem wojny z lekarzem weterynarii, Arkadiuszem Kozłowskim-Ratney, niebawem zmobilizowanym. W marcu 1940 Bronisława bierze z nim ślub. W lipcu 1940 zostaje aresztowana i siedzi cztery tygodnie na Pawiaku z powodu braku opaski z gwiazdą Dawida. Wychodzi na wolność, pod koniec 1940 przenosi się z rodziną do getta, gdzie pełni obowiązki lekarza sanitarnego z ramienia TOZ. W grudniu 1941 Bronisława wychodzi z getta, chce przygotować kryjówkę dla rodziny. Zostaje jednak aresztowana, pół roku spędza w siedzibie Gestapo na Szucha. Uwalnia ją znajomy, związany z Trzynastką. W lipcu 1942 autorka wraca do getta; jednak jej rodzina została już wywieziona do Treblinki. Pracuje w stolarni, w styczniu 1943 wychodzi na aryjską stronę. Krótko mieszka z mężem, który w maju 1943 wyjeżdża do Lwowa, tam zostaje aresztowany i wywieziony do Auschwitz, gdzie ginie. Bronisława pracuje jako kucharka w firmie niemieckiej; przenosi się do krewnych męża. W styczniu rodzi syna; pracuje do lipca 1944. W czasie powstania giną krewni i dziecko. Bronisława przedostaje się ze znajomym na Pragę, tam zastaje ją wejście Rosjan. Po wojnie mieszka w Sopocie.

Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.pl