Rachela wspomina szewca, któremu również pomag...

Rachela wspomina szewca, któremu również pomagała w pracy. Opisuje jego poglądy: szewc uważa wojnę za nieporozumienie, ale cieszy się z porządku zaprowadzonego przez Hitlera. Dzięki niemu dostał pożydowskie mieszkanie. Wierzy, że Żydzi po prostu zostali wywiezieni na Wschód.

Cz. I
Udział w grupie dywersyjnej po wybuchu wojny niemiecko- radzieckiej w 1941 r., nieudana próba przedostania się na wschód i powrót do Lwowa. Pogromy Żydów urządzane przez Ukraińców. Utworzenie getta we Lwowie. Autorka wyjechała do Warszawy, od stycznia 1942 r. pracowała w domu dziecka w getcie warszawskim. W sierpniu 1942 r. wyjechała do Ostrowca Świętokrzyskiego, po likwidacji tamtejszego getta musiała wracać do Warszawy, gdzie zgłosiła się na wyjazd do Niemiec.
Cz. II
Praca w fabryce zbrojeniowej w Gerze (Turyngia). Uwagi o postawach Niemców i przymusowych robotników. Wyzwolenie, powrót do kraju.

Autorka przed wojną należała do Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy.

Maszynopis, s. 1-64, 1-22, format: 290 x 210 mm, jęz. polski
Odpis: maszynopis (dublet)

Publikacja: Rachela Kleiner: Wspomnienia z getta w Warszawie (Grudzień 1941 r. - wrzesień 1942 r.), „Biuletyn ŻIH”, nr 2 (62), 1967, s.125-136 (fragment)


Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
tel. (48) (22) 827 92 21, fax: (48)(22) 827 83 72
mail to:secretary@jewishinstitute.org.pl
http://www.jewishinstitute.org.pl