Imię: Ludwik Nazwisko: Ilżecki

Syn Maksa i Selmy Ilżeckich. Jego ojciec był kupcem. Wkrótce po wybuchu wojny rodzina przenosi się do Warszawy. Rodzice oddają Ludwika na przechowanie służącej, pracującej w domu, gdzie krótko mieszkali; płacą za jego utrzymanie. Ludwik zostaje po aryjskiej stronie, jego rodzice giną. Prawdopodobnie w 1942 opiekunka oddaje Ludwika do niemieckiego domu sierot w Chorzowie. Uchodzi za dziecko aryjskie mimo obrzezania. Po wyzwoleniu w 1946 zostaje przeniesiony do Żydowskiego Domu Sierot. Dwa lata później dostaje się do Domu Dziecka w Bielsku. Odnajduje go mieszkająca w Nowym Jorku siostra Matki, ciotka Petrinik. W 1957 Ludwik wyjeżdża do Izraela, jedzie do kibucu, później służy w wojsku i uczy się w szkole lotniczej. Odnajduje go kolejna ciotka, siostra ojca, Rosa Tok. Obydwie ciotki walczą o to, by mieć Ludwika blisko siebie.